't staat nergens beschreven
Sommige avonden droom ik weg achter mijn laptop. Ik sluit mezelf af van sociale media en ik wil even niks meer met de buitenwereld te maken hebben. Ik luister muziek en laat me wegglijden in de poëzie. Ik weet dat 't af en toe goed is om voor jezelf te zorgen en te doen wat op dat moment goed voelt, maar 't is zo tegenstrijdig met wie ik wil zijn. Sowieso is de persoon die ik nu ben heel erg tegenstrijdig met tegenover de persoon die ik op dit moment eigenlijk wil zijn.
schrijf je deze zelf?
dan komt harry maar es hier kijken, jij vertelt ut me toch niet haha
en of ik dat snap wat je schrijft.
denkelijk zijn er vele met jouw..die zo voelen en leven.
als ik je het mag zeggen, ik help regelmatig mensen met GGZ achter grond verder of voor uit.
soms lukt dat goed, andere vallen steeds terug in hun ouder rol.
en dan begint het weer opnieuw.
Niemand weet wat morgen is..of zal zijn.
nee ik dus ook niet.
leven is elke dag iets ouder worden, en leren van de fouten van vandaag en gisteren.
perfect zal het nooit worden.
misschien wel dragelijker, als je wilt beseffen dat je een MENS bent.
en dan zie je wel..wat er komt.
leg de lat niet TE hoog /laag.!
wees es lief voor je zelf.
je mag me schrijven moet niet.
met een knuffelige groet.
harry