Een muzikaal einde

Wat leek het allemaal toch leuk in het begin. Na een geslaagde vakantie kregen een paar vrienden van mij het idee om een bandje te beginnen. Waarom ook niet? We mochten allemaal graag muzikaal bezig zijn. De een kon gitaar spelen, de ander drummen en de ander kon redelijk goed zingen. Ze hebben zich bij een muziekschool in de buurt opgegeven die jonge bandjes muziekles geeft.

Deze muziekschool heeft als regel dat een ’’band’’ uit minimaal 4 personen moet bestaan. Vanaf hier kwam ik in beeld. Als toetsenist mocht ik mijn vrienden muzikaal ondersteunen in hun muzikale wereld. Dit was in het begin natuurlijk een groot plezier. Helemaal toen we na een paar maand te horen kregen dat ons eerste optreden al gepland stond. Inmiddels hadden we er al een tweede gitarist en een bassist bij gevonden. Ondanks er nog meer een paar nummers konden spelen was ons eerste optreden een groot succes voor ons. In een cafeetje in het dorp mochten we onze nummers spelen wat voor ons super was om te doen. Aan het einde van het jaar hebben we samen met de andere bandjes van de muziekschool het jaar leuk afgesloten met een feest waar we allemaal een paar nummers gespeeld hebben.

De eerste verlating:

Ondanks deze mooie gebeurtenissen liep dit jaar niet alles even lekker. De drummer was nog niet zolang als de andere muzikanten zijn instrument aan het beoefenen, waardoor er een niveauverschil aanwezig was. Dit heeft voor behoorlijk wat ophef binnen de gezorgd. Helaas liep dit zover uit dat onze drummer er geen zin meer in had om samen met ons verder te gaan. Omdat één van onze gitaristen bij hem in de klas zat en niet wilde dat dit zijn vriendschap met hem ging kosten, hebben ze besloten om samen met de band te stoppen. Erg jammer, maar begrijpelijk. Het verschil in niveau was voor ‘’de leiders van de groep’’ te groot om kunnen accepteren.