Onrust over Donkerplas: Hoofdstuk 19
https://yoo.rs/onrust-over-donkerplas-hoofdstuk-18?Ysid=22086
Het kersvers ingezegend koppel was in de schemering op weg naar de rand van Woudheuvel. Ze waren aangekomen waar een grote rotspartij aangeboord was door de nu doodstille monsters van de mensen. Het was er nu gelukkig stil en verlaten. Er stond één soort huis op wielen waar Rolf en Yuki een mens in roken. De man in kwestie sliep. Waarschijnlijk iemand die ze achter hadden gelaten als wachtpost bij de monsters die uitgebloed waren op de rotsen. Gelukkig hadden ze het stinkend zwarte goedje opgeruimd. Ferme wachtpost die in slaap viel op zijn werk, dacht Rolf. De wolf snuffelde even in de lucht en rook de sterke lucht die rond het huis op wielen hing.
“Drank of alcohol noemen de mensen het,” fluisterde Yuki. “Ze drinken het in alle soorten geuren en kleuren. Ze worden er gek en soms zelfs gevaarlijk door. Als ze er teveel van innemen worden ze ziek of vallen ze voor uren in een diepe slaap. We zijn dus veilig voor een tijdje.”
Rolf was blij dat Yuki erbij was. Niet alleen omdat ze veel meer wist van de mensenwereld dan hijzelf, maar ook omdat hij heel veel van haar hield. Hij zou haar nooit meer alleen laten. Ze zouden samen… Hij schudde zijn hoofd. Het was nu geen moment om te denken aan de toekomst. Ze moesten het hol van Fnar de Draak vinden. Hij hoopte ook dat ze iets zouden ontdekken wat hen tot de vernietiging van Fnar zou kunnen leiden. Rolf was er niet helemaal gerust op.
