Onterechte onzekerheid?
Daar zit je dan met je goede gedrag, in de bus. Oordopjes in, muziek aan. Wat denk je als je om je heen kijkt? Als je naar de mensen kijkt? En wat denk je als de mensen naar jou kijken?

Je ongemakkelijk voelen in een bikini of een zwembroek, dit omdat jij je afvraagt of andere mensen ook zien dat jouw "zwembandje" vast zit aan de rest van je lichaam. Vervolgens kom je als een opgedroogde pruim uit het water nadat je uren hebt geprobeerd je rilletjes te verstoppen.

Je hebt eindelijk de moed verzameld om naar de sportschool te gaan en eens flink te buffelen. Vervolgens ben jij je constant bewust van het zweet dat zich verzameld tussen je kadetten  aka. "een zwanus" en probeer je op ongemakkelijke wijze je billen te verstoppen.

Mooi weer, wie houd er niet van, hierbij horen natuurlijk ook de ongelofelijk charmante zweetplekken die zich als een meer onder je oksel vormen. Fietsen met je armen wijd zodat de wind misschien je natuurlijke stromingen vertraagd of opdroogt. Kleuren ontwijken in je garderobe omdat je weet dat het daarin meer zichtbaar is en misschien een extra t-shirt mee voor het geval dat.Â
Ik betrap mezelf erop dat ik mijn buik bedek met mijn armen, dit omdat ik blijkbaar erg zelfbewust ben wat betreft mijn minimale rilletjes. Erg verbaasd was ik niet toen ik zag dat een groot deel van de meisjes in de bus diezelfde houding aannamen.Â