Onze Griekenlanddroom mei 2018_03

Vandaag is het zondag en mogen we bij Jan en Maria ontbijten. Vandaag moeten we boodschappen doen en willen we eigenlijk naar Parga. Het huis is echter erg vochtig en we hebben op diverse plaatsen schimmel waaronder onze kledingkast. Hierdoor beginnen we met poetsen en zet ik de eerste wasmachine was aan. Ron start met opruimen van het huis en papa en ik gaan naar Mazarakia om daar alvast de eerste boodschappen te doen. Nadat de eerste was hangt en het huis weer op orde is gaan we op weg naar Parga om papa ook daar kennis te laten maken met de mensen en de omgeving. Het is echt heel erg leuk om nu eens met iemand uit Nederland al onze plekken te bezoeken. We kijken nu zelf ook weer op een andere manier naar alles en de prachtige omgeving die eigenlijk een beetje gewoon aan het worden was zien we zelf ook weer met nieuwe ogen. We lopen wat door Parga, drinken gezellig wat. Ik voer diverse korte Griekse gesprekken en ook dat gaat echt steeds beter. Ron verstaat een groot deel van wat ik zeg al niet meer maar ook hij gaat vooruit  met zijn Grieks. We sluiten de dag af met een diner bij ons favoriete restaurant.  

Op maandag gaan we verder met de was en maak Ron een begin met het afbreken van de fundering van onze oude berging. Dit gaat wat moeizamer dan verwacht. Papa begint met het schuren van het hek van de veranda en de poort van de tuin en ik ga verder met de was en het schoonmaken van de kast. Het is vandaag een feestdag in het dorp. Het is de naamdag van Christos en Eleni en eigenlijk mag je dan niet werken. Maar geen van de dorpelingen spreekt ons erop aan dus het zal wel goed zitten. Aan het eind van de dag gaan we eten in Margariti het dorp tegenover en wanneer we thuiskomen krijgen we te horen dat we nog even op naamdag moeten bij de oudste zoon van Alexandra en Laki. Hij is er zelf niet maar het is blijkbaar traditie om dan gebak te komen eten. En blijkbaar worden zoetje koekjes wel gebakken maar dan vooral in Griekenland. Alexandra vraagt of wij Alekkos al gesproken hebben en of hij morgen komt voor ons dak. Wij gaan er vanuit van wel maar dat blijkt een verkeerde aanname.  Je moet er blijkbaar echt op blijven zitten. Alexandra belt hem en gebiedt hem om morgen in ieder geval te komen. We hebben echt alleen maar deze vakantie om het dak te maken dus we hopen dat alles goed zal komen. Morgen zou ook Karin langskomen en we hopen dat zij ook nog even de kans krijgt om met Alekkos te praten zodat we iets meer weten waaraf en waaraan.