Onze zorg als verdienmodel

Sinds de liberalen aan de macht zijn in Nederland is zo'n beetje alles vermarkt. Onder het motto 'laat het maar over aan de marktwerking' hebben we energie, staatsbanken, de spoorwegen, een deel van de veiligheid en nog een handvol diensten die eerst door de overheid werden uitgevoerd aan de markt overgelaten. Zo ook onze gezondheidszorg. Immers, zo stellen de liberalen, "de concurrentie tussen zorgaanbieders dwingt en motiveert zorginstellingen om de beste kwaliteit tegen de laagste kosten aan te bieden". Ik ben benieuwd naar de mening van de lezers van dit blog. Zelf ben ik van mening dat we een gedrocht hebben geschapen en dat het zeer noodzakelijk is om die marktwerking zo snel als mogelijk uit onze zorg te slopen.

Om eerst maar eens die kosten onder de loep te nemen, sinds 1998 zijn de totale jaarlijkse kosten gestegen van 40 miljard naar nu 100 miljard. En ondanks alle maatregelen die genomen worden door de verschillende verantwoordelijke ministers, blijven die kosten maar stijgen. Die zijn niet te beteugelen. En als je inzoomt op die kosten, dan kom je heel veel 'niet-zorg-gerelateerde-kosten' tegen, zoals; vastgoed-kosten voor steeds grotere, mooiere en duurdere gebouwen, marketingkosten om de zorgverzekeraars aan te prijzen, sponsorkosten, want blijkbaar is het heel normaal dat een ziekenhuis reclame maakt langs de velden van een grote eredivisie club, torenhoge advies- en accountant-kosten, en ga zo nog maar even door. Al deze kosten dragen niet bij aan een betere gezondheidszorg maar vinden wij wel terug in onze zorgpremie. 

En dan de kwaliteit. Wij hebben van onze gezondheidszorg een verdienmodel gemaakt. Daar zijn veel bedrijven heel gretig op ingesprongen. Veel van die bedrijven zijn inmiddels groot geworden en hebben aandeelhouders die elk jaar weer meer rendement eisen. "Vertrouw de markt", zo zeggen de liberalen. Maar de farmaceut heeft inmiddels ontdekt dat een klant die beter wordt een verloren klant is en dat ze hun strategie aan moeten passen. Die zetten dus vooral in op 'een leven lang aan de medicijnen'. En daar zit een heel lobby circuit achter. Daar gaat het dus helemaal niet meer om het genezen van een patiënt. Daar heeft kwaliteit al plaats gemaakt voor nog meer rendement. En wat te denken van de vele knie- en heupoperaties? Krijgen we een nieuwe knie omdat dat heel noodzakelijk is of omdat dat gespecialiseerde commerciële ziekenhuis 3000 knie-operaties per jaar moet doen om rendabel te kunnen zijn? Hoeveel vertrouwen heeft u daar nog in?

Binnen de westerse geneeskunde doen we vooral aan symptoombestrijding. Een pilletje voor een pijntje maar niet verder kijken naar de reden van dat pijntje. Met symptoombestrijding kan je wel lekker verdienen, dat wel. Wij richten ons vooral ook op ziekte en in mijn ogen is dat verkeerd. Wij zouden ons moeten focussen op gezondheid en de nadruk moeten leggen op preventie. "Eten is medicijn" en "de maag is de bron van alle ziekten", zijn voor mij inmiddels vaststaande feiten. Daar zouden we ons veel meer op moeten richten. Dat betekent wel dat de overheid dichter op de producent van onze voeding moet gaan zitten. Suiker, zout en vetten vormen immers een steeds groter probleem. Het probleem aanpakken bij de wortel dus. 

Bewegen, ont-stressen, gezonder eten en meditatie doen wonderen voor je gezondheid en maken je als mens een stuk gelukkiger. Helaas is daar niet echt heel veel geld mee te verdienen, hoewel ik wel overtuigd ben dat dan de zorgkosten gaan zakken en het gezondheidsniveau in Nederland omhoog gaat.