Wijkcentrum ‘De Regenboog’

Wat vooraf ging

De leden van het koor knikten of schudden het hoofd. Instemmend, aarzelend en hier en daar wat verontrust. Een koor zonder dirigent, dat ging natuurlijk niet. Maar oom Frits in die positie? Zelfs tante Coby keek met  het nodige wantrouwen naar de muzikale kwaliteiten van haar echtgenoot.

Het was de voorzitter die de knoop doorhakte. ‘We moeten toch iets,’ sprak hij schouderophalend, ‘laten we het maar proberen. We kunnen De Regenboog toch niet zonder muziek laten openen.’

Dat gaf de doorslag. Enige haast was geboden, de wethouder kon elk moment arriveren. Het koor stelde zich op en oom Frits zocht naarstig naar het plateautje van waaruit hij als dirigent het broodnodige overzicht over de koorleden had. Een bereidwillige medewerker bracht snel een alternatief, een stevig sinaasappelkistje. Een vers potlood kon dienst doen als baton. Het koor was er klaar voor.


Loading full article...