Het voorgaande deel: https://yoo.rs/in-de-rij-1742460717?Ysid=8138
Begin gemist? Lees eerst: https://yoo.rs/duwtje-in-de-rug
“Jullie wonen toch twee straten verderop?” vroeg Job. “Dat is waar ook” zei Marina.
Ze waren aan de beurt en bleken allebei dezelfde smaak bolletjes te willen. Gelukkig was er ijs genoeg voor iedereen die in de rij staat.
Intussen waren hun ouders op een bankje gaan zitten. Henk had heel stiekem Stella's hand vast. Hun vingers zaten verstrengeld en een gloed van vlinders ging volle kracht door beiden heen.
Wat waren ze verliefd. Maar hoe moesten ze dit aan hun gezinnen vertellen. Het was geen kalverliefde. Ze waren beiden nog niet in de gelegenheid geweest. Het juiste moment voor zoiets is er eigenlijk nooit. Ze verlangden enorm naar elkaar.
Toen de kinderen al ijsjeslikkend kwamen aanlopen, zaten de tortelduifjes niet meer aan elkaar.
Het knuffelvoorval waren Job en Marina al vergeten. Tenminste, ze hadden het er niet meer over.
Lees hier verder.
Afbeelding gegenereerd met ChatGPT
#140w #knuffelkracht