We stonden vroeg op en ik had vlinders in mijn buik. Niet die waarvan je blij wordt maar meer die motjes waarvan je denkt WHAAAAAAAAAAAA OMG WAT GAAN WE DOEN? Nou in een drietrapsraket naar Dominica.

Daaaaaaag Curacao

Fay (m’n nichtje dus) stond stipt op tijd voor de deur. Gelukkig hadden we alles al klaarstaan en konden we zo hop de auto in. Twee uur voor we zouden vliegen kwamen we binnen op het vliegveld waar een lange rij stond te wachten bij de Insel Air balie. Er was weinig structuur, gewoon een lange rij tussen allerlei lintjes, geen idee bij welke balie je uit moest komen. Fay ging op onderzoek uit maar helaas waren we toch gedoemd tot het Efteling gebeuren. Het duurde en duurde maar, geen idee waarom het zo langzaam ging en we schuifelden stukje bij beetje dichter naar de incheckbalie. Het was een glorieus moment om toch nog bij de balie aan te komen voordat ons vliegtuig vertrokken was ;)

Loading full article...