Het album Midnights van de Amerikaanse zangeres geldt als „het verhaal van dertien slapeloze nachten in haar leven”. Het benadrukt vooral ook, even los van dat nachtthema dat je meteen betrokken maakt, wat een ongelofelijk productieve popvrouw Swift is. Die extreme werkdrift! Dit is alweer haar vijfde studioalbum in de afgelopen twee jaar.

Het is, na jaren van juridisch getouwtrek, Taylor Swifts ultieme wraak. Doordat ze de rechten van haar originele mastertapes verloor – haar label verkocht ze buiten haar om door – zag de popster haar muzikale erfgoed verdampen. Met heropnames van haar eerste zes platen eigent ze zich haar liedjes weer toe. Wat een stoere meesterzet. Daardoor duurt fanfavo ‘All Too Well’ nu tien minuten; een tearjerker waarin Swifts verteltalent in songs zich al vroeg manifesteerde.

Normaal schrijft ze verhalen die real time gebeuren, alsof mensen haar dagboek lezen. Dat past in de tijdgeest, dat is altijd haar charme geweest. Maar in quarantaine heeft de megaster zichzelf ondergedompeld in introspectie, fantasy, sprookjes en het verleden. Het maakt de nummers op Folklore niet minder eerlijk, integendeel.

In Evermore zingt Taylor met een lieflijke stem, de schelheid laat ze achterwege. Producer Dessner combineerde akoestische gitaar en piano met subtiele drumcomputers en synthesizers, die als een waas tussen de klanken hangen. Sommige liedjes kregen een steviger beat,

Taylor Swift Wikipedia


Loading full article...