Op weg naar een andere economie
Volgens de liberalen is de crisis die in 2007 begon voorbij. De afgelopen jaren is er flink bezuinigd en daar plukken we nu de vruchten van. Er wordt weer economische groei gemeten. De verkiezingen zijn achter de rug, de liberalen blijven aan de macht dus we kunnen weer beleid gaan maken langs dezelfde paden als waar we voorheen door in de problemen zijn gekomen. We zetten weer maximaal in op de groei-economie en de marktwerking. Naar mijn mening fout, volledig fout. Hierdoor stevenen we af op een crisis welke nog vele malen groter zal zijn dan de afgelopen crisis. Want die markt is helemaal niet zo betrouwbaar als de liberalen beweren. Daar zijn inmiddels al vele voorbeelden van, de financiële wereld, Volkswagen, de Panama-papers, de farmaceuten en ga nog maar even door. We hebben behoefte aan een andere economie!
We leven nu in een samenleving waar welvaart boven welzijn gaat. En laten we duidelijk zijn, die welvaart heeft ons veel gebracht. Maar zoals bij alles, als je boven een bepaald niveau uitkomt dan raak je in disbalans. Je kunt niet blijven groeien, daar zit een grens aan. Die welvaart heeft ons ook iets gebracht wat we de 'ontwijkings-globalisering’ noemen. Ontwijken van belasting, ontwijken van toezicht, ontwijken van milieu-eisen, ontwijken van arbeidskosten, ontwijken van dierenwelzijn. Alles voor de aandeelhouder. Dit zijn uitwassen van onze maatschappij en de gevolgen van ons doorgeslagen marktdenken. Het brengt ons grote ongelijkheid, uitbuiting, uitputting van de aarde en aantasting van onze democratische waarden. Niet de aandeelhouder, maar mens, dier en milieu zouden centraal moeten staan.
Ik zou dan ook willen pleiten voor een samenleving waarbij we het milieu en de mens als belangrijkste waarde nemen. Dan krijg je hele andere besluiten. Dan gaan we ineens wel inzetten op snelle verduurzaming. En geloof me, technisch gezien is dat al heel lang mogelijk. Wellicht gaan we dan stoppen met de mega stallen die er voor zorgen dat er onnoemelijk veel dierenleed is. Maar ook vormen die stallen een aanslag op ons milieu. Dan komen er wel meer handen aan het bed en verbieden we plas-contracten. Dan stoppen we met regeltjes maken om de arbeidsproductiviteit te meten en besteden die tijd dan gewoon weer aan zorg. Dan voorkomen we dat je baas meer dan 300 x verdient dan wat jij per jaar verdient. Dan wordt lokaal zaken doen weer veel interessanter. Dan zullen we als mens ook dichter bij elkaar komen te staan omdat we ons realiseren dat we elkaar nodig hebben. Dan gaan we vanzelf ook ontdekken dat consuminderen gelukkiger maakt dan alleen maar kopen en kopen, dat we managers vaak helemaal niet nodig hebben, dat je ego er voor zorgt dat je als individu achter blijft, dat een circulaire economie ook geld oplevert, dat dieren respect verdienen en dat onze aarde misschien toch wel te redden is.Â
