Tweede Kerstdag
Het is tweede Kerstdag tweeduizend achttien. Langzaam aan begin ik iets te merken van een soort van leven op Aarde. Een dikke mist beneemt me het zicht, en het voelt alsof er een oude tramlijn van links naar rechts door mijn hoofd rijdt.
Sta je zo op? Hoor ik mijn vrouw roepen, en ik denk, waarom? Ik heb gisteravond een gevecht met Johnny gewonnen, en nu walked OPA ff niet zo soepel, heb ik het gevoel. Maar goed, wil je voor het eind van het jaar nog een keer de pruimen op sap kunnen zetten, is het aan te raden maar naar vrouwlief te luisteren. Ik krijg een krakerig, hoezo opstaan? uit mijn waffel en ze verteld dat we blijkbaar hebben afgesproken bij haar ouders thuis. Het ontbijt doen we even gauw hier en de lunch is bij mijn ouders. Ik onderdruk een vloek, daar gaat mijn dag.
Na de nodige ontkreuktijd komen we bij de schoonouders aan. Ik heb er nu al geen zin in, maar goed, met het roompotje in gedachten bijten we door. Binnengekomen bemerk ik een penetrante lucht van iets wat nog het meest lijkt op een berenvel die in de fik heeft gestaan. Het blijkt oma te zijn, die gisteren in het verzorgingstehuis iets met bonen heeft gevreten. Bonen met Kerst, vraag ik me af, jawel, bonen. Er schijnt een flink personeelstekort te zijn, en de enige die kon koken was een immigrant die een pan met bonen op wist te warmen, daar een paar kilo gehakt en wat handen pepers in flikkerde en dat de oudjes te vreten had gegeven, met als gevolg dat oma nu hoog explosief was. Ik vroeg grapsgewijs nog of het een moslimkok was geweest die op deze manier probeerde een aanslag te plegen, maar die grap werd niet opgepakt. Door de schoonvader nog wel, die is net zo rechts als OPA zelf, schoonmoeder is echter meer van de VVD rechts. Dus erkennen dat er een probleem is, maar dat het ver van je bed is en dus niet belangrijk genoeg om er echt iets aan te doen. Schoonvader is meer FvD rechts wat nog wel eens grappig is omdat hij net als Baudet geen ene reet verstand heeft van politiek. De dochter van de zuster van mijn vrouw is echter kneiterlinks, en die gooit me direct een giftige blik toe. Oh geweldig, Kerst met fascisten mompelt ze, maar OPA heeft goede oren en geeft haar direct van vier duiten terug. Vind ik niet erg meid, met Kerst vier ik ook Kerst met fascisten als jij, geef OPA maar even een knuffel. Ze slaat zuur over, de montessorimuts.
Haar vriend lijkt het meest op het meest lelijke buurmeisje dat ik ooit heb gezien. Die je uit pure medelijden na genoeg te hebben gezopen een keer helpt met vingerfluiten, omdat anders haar zure pruim eeuwig stoffig zal blijven. Het is echter de vriend van de zuurlinkse dochter van mijn schoonzus. Een knot in tuinbroek met wat aanwaaisel onder de kin. Ik ben blij dat er geen oorlog is.