Opinion: Waardeloze vader

Het was vaderdag blijkbaar. Aan vaderdag doen wij al jaren niet. Ik denk dat mijn ouders elkaar wat gaven en in hoeverre er in die tijd wat op school geknutseld werd kan ik mij niet herinneren. Wel dat mijn jongere broertje met een beschilderde pot kwam die mijn oma kreeg. Zij bewaarde er dropjes in.

Mijn vader kreeg later iets voor de pijp, maar met pijproken hield hij op en daarna smeerde hij hem. Hij was afgestudeerd als arts, mijn moeder had hij niet meer nodig om de kost te verdienen en in 4 kinderen had hij geen zin. Daar schaamde hij zich voor. Zij mochten ook geen papa meer tegen hem zeggen. Hij bleef in Duitsland alwaar hij aanbeden werd door vele verpleegsters al dan niet in opleiding. Het doktersroman idee..  knappe, rijke, donkere arts... jong verpleegstertje... (ja hoor die flut romannetjes zijn op waarheid gebaseerd).

Ook mijn kinderen kennen geen vader figuur. Vader was bij hun zelfs niet 'die man die elke zondag het vlees snijdt'.
'Wie is toch die man die...',  werd door hun dan ook niet gevraagd.

Zorgen voor was voor vader te veel gevraagd, schitteren door afwezigheid en jaren later mooie sier willen maken met het succesvolle,  redelijk geslaagde kind met de hoogste cijfers en topbaan ligt wel in vaders lijn. Hierbij dan ook de woorden: Als ik geld had dan zou ik je wat geven (lees: ik ben berooid kind geef mij geld ik ben tenslotte je vader).

Hoe ik ook mijn best doe, in mijn omgeving ken en zie ik geen liefdevolle vaders die de volledige zorgtaak op zich hebben genomen. En voor hen zou vaderdag in het leven geroepen zijn. Niet voor de doorsnee verwekker dus die het "etiket" vader op zich geplakt heeft (gekregen).

Dat er voor alles en nog wat een dag uitgeroepen wordt stoort mij mateloos. Waarom op die ene dag iemand eren? Vader, moeder, kind, secretaresse, dier, enz. Ik word doodziek van al die commerciële feestjes waarbij je als zielig afgedaan wordt als je er niet bij hoort of mee kunt/wilt doen.
Daar sta je dan als kind met je zoveelste beschilderde potje om aan een vader te geven die niet bestaat of een gedicht uit je hoofd te leren over de geweldige kwaliteiten die jouw vader beslist niet heeft.

Het gezin is allang niet meer standaard en het aantal te gekke vaders valt wereldwijd ook vies tegen. Laten we normaal doen. Ere wie ere toekomt en zoals het uit komt op eigen wijze. Niet opgedrongen door. Feit is dat vaderdag niet wereldwijd gevierd wordt, ook omdat het domweg niet overal bestaat.