48 jaar...twee grotere kinderen..koophuis te koop ( onderwater), studie verpleegkundige werkzaam in de ouderen zorg.
daar sta je dan...na 5 jaar weer een relatie voorbij.
wat nu?
soms zijn al deze bovenstaande dingen een optelsom. Ik ga hier verder niet dieper op in, zo niet interessant.
ik ga er de komende periode over het oppakken van mij en mijn leven schrijven, waarom? ik moet t kwijt en een ander kan er misschien wat mee.
heb al besloten dat ik nu voorlopig geen relatie wil, ja die met mezelf even oppoetsen, en nee ik ga niet met mezelf trouwen. ( trendy maar nee ..met mezelf leven is een ding maar trouwen??? )Ik geloof nog steeds in de liefde, maar hoe die er nu uit moet gaan zien en wat voor soort?
want de keus is met te overweldigend.
Je krijgt van alles onder je neus geduwd op social media, maar hey dan moet je je status op Facebook maar niet veranderen.
Die markt is volgens mij overbevolkt er wordt druk getinderd, geswiped en gedatet, en op mijn leeftijd, heeft iedereen een rugzak.
liever richt ik me op kwaliteiten van mij die ook onder water staan ,zoals schilderen, lezen , en yoga.
ik wil heel graag weer een hond, mijn allerliefste vriend is helaas overleden afgelopen september.
Daar ga ik mee beginnen, het fijnste is na een drukke dag op het werk even de heide op met een vrolijke blije hond, terug naar mezelf.
mijn gedachte ordenen in elke stap.