Alles is de schuld van school en school moet het oplossen.

Ik las net een interessant stukje en ik ben het deels met haar eens. Het stukje waar ik het mee eens ben is dat IK als ouder verantwoordelijk ben voor de opvoeding van MIJN kinderen. Al wil ik me ook nog wel eens bemoeien met de opvoeding van een ander kind in het kader van "it takes a village to raise a child" omdat ik denk dat we een gedeelde verantwoordelijkheid hebben. Daartegenover staat dat een ieder die ook maar op welke wijze dan ook een positieve bijdrage kan en wil leveren aan de opvoeding van mijn kinderen van harte welkom is om naast mij te komen staan. Daar heb ik echt geen moeite mee. Sterker nog ik moedig dit aan. Ik ben het ook eens met de opmerking dat scholen niet hoeven op te voeden. Ook vind ik dat je van je leerlingen minimale sociale vaardigheden mag verwachten en dat je uit mag gaan van een zekere basis met betrekking tot normen en waarden. Ik durf hier zwart op wit te beweren dat als een van mijn kinderen m.b.t. deze 3 zaken de mist in zouden gaan zij mij meer vrezen dan "de straf" die school of de onderwijsinspectie zou kunnen opleggen. Maar daar houdt het dan ook op met het eens zijn.

Want wie gaat ouders "dan opvoeden" of " aanpakken". De school? De docenten? De overheid? Alle drie hebben ze in mijn ogen een voorbeeldfunctie en zolang zij die functie niet naar behoren invullen zou ik niet de school, docent of overheid willen zijn die het met mij als ouder zou willen aanleggen. En dan ben ik nog wel een niet agressieve en altijd beleefde ouder. Ik verwacht van een school en docenten dat zij dezelfde normen en waarden naleven die zij prediken en ook wel iets meer dan basale sociale vaardigheden. En dat laat soms nog wel wat te wensen over. Gewoonweg omdat ze geen ballen hebben. Simpel voorbeeld: komt een kind te laat in de klas dan moet je niet alleen registreren en het daar dan bij laten en het een ander laten oplossen maar optreden. Ik vind dat je daar dus een verkeerd signaal mee afgeeft. Verwacht je van kinderen dat zij hun zaken op orde hebben qua huiswerk, deadlines en reageren op opdrachten dan zorg je zelf ook dat jij je zaken op orde hebt. Wil je geen smoezen accepteren van leerlingen gebruik ze zelf dan ook niet. Wil je dat ouders opvoeden, laat ouders dan opvoeden maar accepteer dan ook de verschillen in opvoeding die ontstaan na de eerste 3 genoemde punten: sociale vaardigheden en omgangsvormen, waarden en normen. Ik vraag me af of dit echt is wat ze willen want nu leren we kinderen om vooral gemiddeld te zijn. Om vooral niet te mondig te zijn, om vooral niet te lastig te zijn, om vooral een gehoorzame burger te zijn zonder mening en als ze dan al een mening te hebben dan moet die gemiddeld zijn want anders wordt het lastig. In het beste geval mag je die uitspreken maar handel er vooral niet naar. Je mag fouten maken zeggen ze dan maar liever niet te vaak want dan wordt je afgestraft. Wel klagen maar niet handelen dat is wat er nu gebeurd: bij scholen, bij docenten en bij ouders. Confrontaties moeten vermeden worden want daar kan men niks mee.

Wat is een goede burger in Nederland? Momenteel is dat een burger die volgt, die bang is om zich uit te spreken, die wel zichzelf wil zijn maar dat niet kan zijn. Een goede burger in Nederland was iemand die oog had voor zijn omgeving en daarbinnen zichzelf kon zijn. Nederland was tolerant maar dat kon alleen door de verschillen te erkennen en te benoemen en te accepteren. Mijn humor hoeft de jouwe niet te zijn maar daarmee heeft het nog wel bestaansrecht. Een goede burger in Nederland heeft een dikke huid, die kan wel tegen een stootje. Een goede burger in Nederland gaat de confrontatie aan en dat kan betekenen dat je soms moet concluderen dat je het eens bent over het feit dat je het oneens bent met elkaar en dat is prima. Misschien moeten we dit weer eens gaan opnemen in de opvoeding, op scholen, bij docenten en ouders en vooral ook bij de overheid en Politieke partijen. Ik ben de ouder die de confrontatie aangaat en weet je wat het enge hieraan is? Dat ik de confrontatie eigenlijk altijd win. Nu kom ik wel altijd goed beslagen ten ijs maar dat is het dus ook gelijk het enge "mijn tegenstanders" helaas niet. Ik zou 1. de confrontatie niet eens aan te hoeven gaan als ze dat wel waren want dan was die confrontatie namelijk helemaal niet nodig en 2. schik ik er elke keer weer van als ik moet concluderen dat ze geen idee hebben waar ze over praten maar wel de mensen zijn die mijn kinderen moeten sturen. Kennis is macht …………. breng in godsnaam de kennis terug …………… wees niet bang voor verschillen maar eis basale sociale vaardigheden en waarden en normen …….. en omarm de mondigheid zonder je aangevallen te voelen. It takes a village to raise a child ……….. let's build a village. Together we are strong!

Mijn reactie betreft de Column van Marianne Zwagerman. Wil je hem lezen klik dan HIER.