Ronduit schokkend vind ik de berichtgeving dat er een groot te kort is in de ouderenzorg van mensen die nog zelfstandig wonen. Er is deze zomer een groot te kort aan thuiszorgmedewerkers dat ouderen niet de zorg krijgen welke ze nodig hebben. Er wordt zelfs eigen kantoorpersoneel ingezet om de grote vraag naar personeel iets te verzachten. Uiteraard een druppel op de gloeiende plaat. Als je ouders nog in goede gezondheid zijn, zal deze berichtgevingen wat sneller langs je heen gaan, maar voordat je het weet zijn ook jouw ouders hulpbehoevend en zullen er binnen het gezin oplossingen gezocht moeten worden.
Maar denk ook eens aan de ouderen die geen kinderen hebben of weinig tot geen sociale contacten. Wie zorgt er voor deze mensen? En ook al zouden we het willen, waar halen we de tijd vandaan en hoe vinden we deze mensen?
De regering is er een groot voorstander van dat oudere zolang mogelijk thuis wonen. Hiermee willen ze de kosten naar beneden brengen en dat familie de zorg op vele punten laten overnemen. De enige plek waar je nog terecht kunt is het verzorgingstehuis maar dan is het slecht met je gesteld.
Zorg jij al voor je ouders?
Zelf voor je ouders zorgen? De meeste mensen die ik ken zouden dit geen probleem vinden, waren het niet dat de leefstijl waar we min of meer in gedwongen zijn door de manier hoe we leven in Nederland, dit nauwelijks toe laat. Onze huizen zijn te klein om vader en moeder in te laten wonen, daarnaast zijn we erg gesteld op onze privacy, ook als het aankomt op onze ouders. Financieel is het vaak ook niet mogelijk, want het grootste deel van de Nederland verdient een modaal of iets onder modaal inkomen. Vaak zijn de meeste mensen dan ook gedwongen om beide een baan te hebben. Verder niets mis mee natuurlijk, maar dan is er weer geen tijd om voor je ouders te zorgen.
Wat willen de ouderen zelf?
Op dit moment woont 95 procent van de 65-plussers in Nederland (bijna 2,8 miljoen mensen) thuis. Ouderen geven aan niet bij hun kinderen te willen wonen. Ze willen niet tot overlast zijn en daarbij zijn we het in Nederland ook niet gewent dat onze ouders bij ons intrekken. Ook vinden ze het prettig om zo lang mogelijk zelfstandig te kunnen leven, maar hier en daar is hulp wel gewenst. Maar dan komen we weer uit bij het te kort aan personeel. Een visuele cirkel die iemand zal moeten doorbreken. Heb ik het antwoord? Nee.
Helaas zijn we afhankelijk van onze regering die de andere kant op kijkt en nauwelijks wat doet. Het probleem wordt steeds groter en al hoe wel er uiteraard door instanties van alles wordt gedaan om het probleem aan te pakken, voor als nog zie ik het probleem alleen maar groter worden. Bij de gedachte dat ook ik op een bepaald moment oud ben en afhankelijk wordt van de hulp van mijn dochter, vind ik niet een prettige gedachten. Ik wil dat mijn dochter geen zorgen over mij heeft, niet gedwongen wordt om voor mij te zorgen maar lekker haar leven kan leven.
Wil je meer weten over wat er speelt in de ouderenzorg, dan is deze site een goede plaats om te beginnen
