Over een glazenwasser die geen koffie lust

436 · 4 min read · 08 Nov 2016 · 17

Vanachter mijn geraniums bespied ik hem. Veilig in mijn koffiehoekje met een gevulde thermoskan binnen bereik, zodat ik niets hoef te missen van zijn goddelijk lijf. De buurman maakt mijn zielige leventje wat rijker. Zodra zijn vrouw in haar autootje stapt en wegrijdt, gaat hij driftig aan de gang en ik geniet. Ik kan bijna niet wachten tot het warm genoeg is en zijn shirt uitgaat. De glimmende zweetdruppels verworden tot ware kunstwerkjes op zijn torso. Het dagelijkse ritueel van ramen zemen, kan me niet lang genoeg duren. Helaas komt zijn echtgenote altijd vrij snel terug en sommeert hem dan steevast om zijn bovenlichaam weer te bedekken.

'Jan, wij zijn nette mensen, wat zullen de buren wel niet denken, wanneer jij zo bloot de ramen wast?'

'Die zullen denken dat zij schone buren hebben. Ik denk dat niet veel mensen hun ruiten iedere dag wassen.'

'Ja ja, maar wel graag met de kleren aan. Die van hiernaast, vertrouw ik voor geen cent. Voor je het weet heb je de naam van geile glazenwasser te pakken en word je uitgenodigd voor een kopje koffie, zie daar maar onderuit te komen.'

'Je ziet spoken, Marie, dat wijf heeft het veel te druk met haar plantjes, die heeft nergens anders oog voor.'

Loading full article...

ElisabethsMagazine

8 years ago

Whoehahahaa. Echt geweldig zeg.

Hans van Gemert

8 years ago

Heerlijk verhaal, Dana!

Referendaris

8 years ago

Mooi geschreven, Dana.

Encaustichris

8 years ago

Heerlijk dubbelzinnig weer!

Rudi

8 years ago

Amai, amai, steekt weer heel goed ineen, Dana. Het begin van een erotisch verhaal ofwel hommeles in het huishouden. Goed geschreven en graag gelezen :-)