(Paas)Veemarkten

Jaarlijks worden er Veemarkten georganiseerd. Meestal wordt die gehouden op een vaste datum: op zondag én drie weken voor Pasen.

Je zou zeggen wat is daar nu tegen?
Er zijn verschillende argumenten tegen paasveemarkten en veemarkten in het algemeen, die betrekking hebben op dierenwelzijn, volksgezondheid, economische efficiëntie en milieu-impact. Hieronder een overzicht van de belangrijkste punten:
Dierenwelzijn
Stress en leed bij dieren: Dieren op veemarkten worden blootgesteld aan stressvolle situaties, zoals lange transporten, drukte, lawaai en beperkte bewegingsruimte. Dit kan leiden tot fysieke en mentale uitputting. Een voorbeeld hiervan is een stier die overleed door stress tijdens de paasveemarkt in Schagen.
Onnatuurlijke omstandigheden: De dieren worden vaak langdurig in krappe ruimtes gehouden en hebben geen toegang tot hun natuurlijke omgeving of gedrag.
Volksgezondheid
Risico op zoönosen: Het bijeenbrengen van dieren van verschillende herkomsten verhoogt het risico op de verspreiding van dierziekten zoals mond- en klauwzeer (MKZ) of andere zoönosen. Dit vormt een bedreiging voor zowel de volksgezondheid als de veehouderijsector zelf.
Onbekende herkomst: De onbekende achtergrond van veel dieren maakt het moeilijk om ziektes te traceren of te voorkomen.
Milieu-impact
Transport en uitstoot: Het transporteren van dieren naar markten draagt bij aan CO₂-uitstoot en andere milieuproblemen. Dit is in strijd met inspanningen om de klimaatcrisis te bestrijden.
Overproductie en exportgerichtheid: De veehouderijsector in Nederland produceert voornamelijk voor export, wat leidt tot overbelasting van het milieu, zoals stikstofuitstoot.
Culturele en ethische bezwaren
Verouderde traditie: Veel critici stellen dat veemarkten niet meer passen bij de huidige tijdsgeest, waarin meer aandacht is voor dierenrechten en duurzaamheid. Het gebruik van dieren voor vermaak of traditie wordt steeds minder geaccepteerd.
Fokpraktijken: Sommige dieren op veemarkten, zoals "Dikbillen", lijden aan welzijnsproblemen door intensieve fokmethoden die hen fysiek belasten.

Deze argumenten hebben geleid tot oproepen om veemarkten te beëindigen of te vervangen door diervriendelijke alternatieven die beter aansluiten bij moderne normen voor dierenwelzijn, volksgezondheid en duurzaamheid.
Concrete voorbeelden van wreedheden op veemarkten zijn:
– Algemene kritiek in rapporten over desinteresse in dierenlijden, vooral bij transport en overvolle markten.
– Wetenschappelijke analyses wijzen op problemen zoals stress door overbezetting en gebrek aan welzijnsmaatregelen.
– Ontoereikende infrastructuur (gladde vloeren, geen klimbeperkingen) en onervaren personeel verergeren stress en letsel.
– Gebrek aan handhaving, zoals blijkt uit het negeren van verbetervoorstellen door slachthuisdirecteuren.

Sympathisanten van de Stichting Dierenrecht Nederland stellen na hun bezoek aan de veemarkten dat omstanders slechts toekijken hoe zieke en gewonde dieren iedere zorg wordt onthouden en twaalf uur of meer zonder water of voer staan vastgebonden. Ook zagen ze "zieke koeien die niet meer kunnen opstaan en veelvuldig worden geschopt, geslagen en met elektrische schokken worden bewerkt. Extreem magere koeien, koeien met overvolle en pijnlijke uiers en gewonde koeien die op hardhandige wijze aan een lier de vrachtwagen in worden getrokken. Wrak vee dat ondanks een uitdrukkelijk wettelijk verbod toch op de veemarkt wordt verhandeld".