Er is iets raars aan de hand in de natuur. Knabbel en Snuf zijn er onrustig van. Het zijn niet de gebruikelijke lentekriebels. Nee, er is iets anders, iets ondefinieerbaars. O wacht eens even, hier klopt iets niet. Paddenstoelen aan de aanvang van het voorjaar? De lente is nog niet eens begonnen. De gordijnen hangen nog niet aan de lijn, de dekbedden nog niet over de balkonnetjes, de matrassen worden nog niet naar buiten gesleept en de vloerkleden nog niet met een mattenklopper bewerkt. Niemand, echt niemand heeft nog een grote schoonmaak ingezet. Dit is duidelijk mis. Faliekant mis.

'Hé, jij daar!' Snuf de muis port in de rug van het vreemde wezentje dat tegen de steel van een merkwaardige paddenstoel  leunt. De kleur is oké, de vorm ook, zelfs het steeltje klopt van de grond af aan. Enkel de tijd van het jaar wringt. Schuin achter het toch wel fraaie exemplaar komt een narcis volledig tot bloei. Het zachtgeel van de tere bloemblaadjes past wel in het natuurbeeld van het jaargetijde.

Een uiterst nieuwsgierig musje komt ook poolshoogte nemen, hij stelt zich verdekt op, tussen twee kleinere zwammetjes. Knabbel komt over de rand van het oranje hoedje piepen en een fleurig meesje houdt de muis weer in de smiezen.

Al met al is het een vrolijk ogend tafereeltje. Maar het strookt niet met de werkelijkheid. Er is iets helemaal fout.

Het minimensje lijkt op een kaboutertje. Met zijn groene mutsje op, zijn lichtgroene T-shirtje aan, zijn iets donkerkleurige groene broek en zijn opgerolde groene sokjes lijkt hij bijna op te gaan in de natuur. Het manneke kijkt niet op of om, hij is druk in gesprek met een kruising tussen een libel en een vlinder. Ook al een fantasiewezentje, met lilalijfje en rosépaarse vleugeltjes, blijft het sereen in de lucht hangen. Het is alsof de twee een pact met elkaar gesloten hebben.

Fabelachtig, sprookjesprachtig.

Snuf port nog eens. 'Komt er nog antwoord? Geef eens antwoord!'

'Hé, relax miezerige muis, geniet van de praal van de natuur, geniet van het wonder dat hier gratis en voor nop te aanschouwen is.'

'Maar paddenstoelen in het lentegebeuren, dat kan gewoon niet,' piept de muis.

'Wat niet kan, is nog nooit gebeurd,' dient het miniwezentje Snuf van repliek. 'En trouwens, alles kan wanneer je rotsvast vertrouwen hebt in de magische wereld van de fantasie.'

'Geloof jij in die onzin?' bemoeit knabbeltje zich onverwachts met het gesprek.

'Onzin? Larie! Hier komt geen onzin aan te pas, wij hebben gewoon mazzel dat we door zo'n geweldige kunstenaar neergekrabbeld zijn. Leg je er gewoon bij neer dat in haar wereld alles mogelijk is.'

En zo geschiedt het dat het mooiste van de pracht van de seizoenen in elkaar overvloeit en de magische figuurtjes en levensechte creaties zich er bij neer leggen en nog lang en gelukkig leven.