Vorig jaar liet Trump weten dat hij tijdens zijn tweede termijn als president Groenland wil kopen. En als het aan hem ligt, is dat nog maar het begin: ook Canada en het Panamakanaal staan op zijn lijst.


Het Panama van vandaag is een onafhankelijke republiek. Panama werd in 1903 onafhankelijk met hulp van de Verenigde Staten. Hoewel de VS lange tijd veel invloed had in Panama, vooral vanwege het Panamakanaal, is het land nu volledig soeverein.

Enkele belangrijke punten in de geschiedenis van Panama's onafhankelijkheid:
Van 1538 tot 1821 was Panama onderdeel van het Spaanse Rijk.
Van 1821 tot 1903 was Panama deel van de Republiek Gran Colombia.
In 1903 werd Panama onafhankelijk met Amerikaanse steun.
Tot 1999 hadden de VS controle over de Panamakanaalzone.
Op 31 december 1999 kreeg Panama volledige controle over het Panamakanaal.
Tegenwoordig is Panama een soevereine staat met een democratisch gekozen regering. De huidige president is José Raúl Mulino

Hoe is het Panamakanaal ontstaan
Het Panamakanaal is ontstaan als resultaat van een lang proces van planvorming en uiteindelijke realisatie. De geschiedenis van het kanaal gaat terug tot de 16e eeuw:
In 1513 ontdekte de Spaanse ontdekkingsreiziger Vasco Núñez de Balboa hoe smal de Panamese landengte was.
In 1534 liet keizer Karel V onderzoeken of een snelle verbinding tussen de oceanen mogelijk was.
In de 19e eeuw nam de belangstelling voor een kanaal toe, mede door de ontdekking van goud in Californië in 1849.
In 1850 begon de aanleg van de Panama Railroad, die in 1855 werd voltooid. Deze spoorlijn volgde bijna hetzelfde traject als het latere kanaal.
In 1881 startten de Fransen onder leiding van Ferdinand de Lesseps een poging om het kanaal te graven, maar dit project faalde door technische moeilijkheden en tropische ziektes.
In 1904 namen de Verenigde Staten het project over, nadat ze Panama hadden geholpen onafhankelijk te worden van Colombia. Na tien jaar hard werken werd het Panamakanaal in augustus 1914 voltooid. Het kanaal overbrugt een hoogteverschil van 27 meter met behulp van sluizen en het kunstmatige Gatun Lake. De opening van het kanaal betekende een enorme tijdsbesparing voor scheepvaart tussen de Atlantische en Stille Oceaan, waardoor het een cruciale rol ging spelen in de wereldeconomie.

Het Panamakanaal heeft verschillende belangrijke sluizencomplexen die schepen in staat stellen het hoogteverschil van 26 meter te overbruggen. De drie belangrijkste sluizen in het Panamakanaal zijn:
Gatun-sluizen: Gelegen aan de Atlantische kant van het kanaal.
Pedro Miguel-sluizen: Gesitueerd aan de kant van de Stille Oceaan.
Miraflores-sluizen: De bekendste sluizen, ook aan de Pacifische zijde gelegen.
In 2016 werd een uitbreiding van het kanaal voltooid met de toevoeging van twee nieuwe sluizencomplexen:
Agua Clara-sluizen: Aan de Atlantische zijde.
Cocoli-sluizen: Aan de Pacifische kant.
Deze nieuwe sluizen zijn 60% breder en 40% langer dan de bestaande sluizen, waardoor grotere schepen het kanaal kunnen passeren. De uitbreiding verhoogde de capaciteit voor containerschepen van 5000 TEU naar 13.000 TEU.
De Miraflores-sluizen zijn het meest bezocht door toeristen, met een bezoekerscentrum dat uitzicht biedt op de sluizen en een museum over de geschiedenis van het kanaal.

Loading full article...