in deze blog ga ik het hebben over iets wat mij al bijna 22 jaar dwars zit, en ik weet na al die tijd nog steeds niet hoe ik met de gevoelens om moet gaan..

dit ben ik toen ik ongeveer 3à4  jaar oud was, en die man is mijn vader. Niks geks zou je zeggen, maar voor mij is deze foto heel raar.. ik zie op deze foto een man die ik helemaal niet ken.. een man die sporadisch langs kwam, en later eigenlijk alleen op mijn verjaardag eens om de hoek kwam kijken. Mijn vader is namelijk 4 maanden voor mijn geboorte weggegaan, en liet zich pas na jaren zien.. ik moest dus de man die blijkbaar mijn vader is, na 3 à 4 vaderloze jaren ineens leren kennen. Ik vond het erg lastig om "mijn vader" echt als mijn vader te zien, en aangezien ik toen ook al autisme had was het erg wennen voor mij om iemand "papa" te noemen. Al moet ik wel zeggen dat het mij erg leuk leek om een vader te hebben. Er was dus toen al  veel gepuzzel hoe ik ermee om moest gaan.

Het verhaal.

Toen mijn moeder zwanger was van mij, hadden "papa" en mama al een dochter (mijn zus dus) zei was al 4 jaar toen ik "in de maak" was om het maar zo te zeggen. Mijn vader was een hele aardige en rustige man (wat ik van verhalen hoorden) en mijn zus en "papa" waren samen 4 handen op 1 buik. Maar 4 maanden voor mijn geboorte was het voor hem ineens klaar.. mijn moeder heeft mij verteld dat ze samen met mijn vader en opa en oma rond de tafel hebben gezeten, maar mijn vader heeft nooit verteld waarom hij wegging.. dit heeft mijn moeder erg pijn gedaan en hij heeft ons dus laten zitten met ontzettend veel vragen..

Toen mijn moeder opnieuw getrouwd was kwam "papa" ineens om de hoek kijken, en liet zich zien. Dit was dus al na een paar jaar zonder vader te hebben rond gelopen. Na 4 jaar geen vader te hebben gehad, had ik er ineens 2! Dat was een hoop om te verwerken voor een kind, en ik snapte er vaak dus ook geen bal van.. toen mijn vader wat meer van zich liet horen, merkte ik dat mijn moeder er heel veel aan deed om een sterke band tussen mij en mijn vader te creëeren. Zo hadden we ook de afspraak dat ik in het weekend of om het weekend (erg lang geleden dus weet het niet meer precies) zou blijven slapen samen met mijn zus. Ik vond dit erg spannend maar het leek mij ook erg leuk! 

Nadat ik een tijdje bij mijn vader kwam, begonnen dingen mij op te vallen.. mijn vader en zijn nieuwe vrouw (ik noem haar nu even merel) hadden vaker veel meer oog voor mijn zus. Ze deden leuke dingen met haar, kochten nieuwe kleren, bakte samen koekjes enz.. en wat deed ik in de tussentijd? Tv kijken... elke keer als ik bij mijn vader was, werd er een tekenfilm opgezet en daar zat ik dan de hele dag naar te kijken.. het leek vaak alsof papa en merel niet eens hun best deden om mij te vermaken.. ik verveelde mij bijna altijd daar en het werd steeds minder leuk om naar mijn vader te gaan..

Loading full article...