Passage in El Guayabo

Ernesto Amador

· 19 Jul 2021

Passage in El Guayabo

Wat zei de oude Ironelda, in mijn dorp El Guayabo, Zulia, Venezuela. De wind fluit tussen de takken van de oude cacaguito. Het lijkt erop dat je een liedje hoort. Als je haar niet begrijpt, vraag het dan aan de oude Ironelda, die in de buurt.

Vele jaren geleden was de boom al lang en corpulent. Het was waar het nog steeds is, voor het rivierhuis Zulia, vlakbij de vijver. Het kleermakershuis werd oud. Nu was ik eenzaam en stil. Arme Ramon woonde alleen en apathisch. Ik ben daar geboren.

Toen de zwaluwen in het voorjaar arriveerden, vlogen ze rond de boom en het dak van het huis van de rivier, plakten hun modder vast en bouwden hun nesten, terwijl arme Ramon de zijne volledig verlaten had, zonder het te repareren.Hij bleef thuis terwijl de zwaluwen weggingen.

Toen het huis nieuw was en in goede staat was, verhuisden de kleermaker van de stad en zijn vrouw, een eerlijk en hardwerkend huwelijk, ernaar toe. In die tijd was oude Ironelda een meisje. Ze hadden hem meer dan eens brood en boter gegeven. Het huwelijk had elf kinderen. Het gaat door.