Héél bijzonder Karin! Ja er is meer, ongetwijfeld! Dat het moeilijk te begrijpen is vaak; hoe, wat of waarom is een andere vraag maar er is zeker meer tussen hemel en aarde! Die blik ook van dat jongetje en die ogen... Prachtig!
Karin van der Straaten dat wil ik wel geloven Karin, alleen vind ik vaak dat de verhouding hierin wel wat zoek is... Maar wie ben ik uiteindelijk, haha.
'Klein' blijkbaar hebben jij en ik meer aangevraagd..maar t zal geen windeieren leggen of zoiets.. k voel em naast alles geestelijk behoorlijk rijk..en ja dat dacht ik ook geregeld..komt er nu eens n einde aan haah
Arthur was het zoontje van mijn hypnose therapeut... Show moreArthur was het zoontje van mijn hypnose therapeut Marnix.
Zijn moeder was overleden en Arthur vroeg mij in ruil voor wat sessies een tekening van haar te maken.
Al doende en dus ik aan de slag.
Toen ik dus aan de ogen begon merkte ik steeds dat ze groter werden en sprekender.
Ook werd ik door onzichtbare vingers gestreeld over mijn voorhoofd.
Doordat ik een BDE heb gehad ooit ben ik gevoeliger geworden voor de aanwezigheid van spirits.
Dwars door de ogen van Arthur kon ik haar aanwezigheid ervaren en dat was zo intens ontroerend.
Toen ik klaar was voelde ik als een kus op mijn lippen.
Het werk ging achter glas en k bracht het mee naar de vader.
Die hing het op en voor onze ogen zagen we de naam van de moeder naast het halsje verschijnen.
Ver-wonder ozo bijzonder!
Jammer dat ik toen geen camera bij mij had.
En mensen die hier gevoelig voor zijn, ervaren dus bij het bekijken van Arthur s portret ook een bepaalde emotie.
Fijn dat ik nu al zulke reacties mag ontvangen, bedankt
Heel bijzonder. Maar dat bleek al uit jouw gedicht. Wss had je de naam niet op de foto gekregen en dat hoeft ook niet, want die foto zit in je hoofd. ;-)
Zijn moeder was overleden en Arthur vroeg mij in ruil voor wat sessies een tekening van haar te maken.
Al doende en dus ik aan de slag.
Toen ik dus aan de ogen begon merkte ik steeds dat ze groter werden en sprekender.
Ook werd ik door onzichtbare vingers gestreeld over mijn voorhoofd.
Doordat ik een BDE heb gehad ooit ben ik gevoeliger geworden voor de aanwezigheid van spirits.
Dwars door de ogen van Arthur kon ik haar aanwezigheid ervaren en dat was zo intens ontroerend.
Toen ik klaar was voelde ik als een kus op mijn lippen.
Het werk ging achter glas en k bracht het mee naar de vader.
Die hing het op en voor onze ogen zagen we de naam van de moeder naast het halsje verschijnen.
Ver-wonder ozo bijzonder!
Jammer dat ik toen geen camera bij mij had.
En mensen die hier gevoelig voor zijn, ervaren dus bij het bekijken van Arthur s portret ook een bepaalde emotie.
Fijn dat ik nu al zulke reacties mag ontvangen, bedankt