Gepest en verpest
In haar jeugd was pesten schering en inslag. Het leek wel of haar vriendinnen haar ècht niet moesten. Logisch dus dat haar leven verpest is; dat ze als gevolg van het pesten vaak depressief is. Is er ooit hoop voor iemand die in deze situatie opgroeit?
{Denk je in dit verhaal iemand te herkennen? Dat berust op louter toeval, want het is pure fictie. Het is fictief ontsproten uit de handen van de auteur…}
De vroege jeugd
Haar ouders waren blij met hun Femmy. Zij was hun oogappeltje, waar ze alles voor over hadden. Ze werd verwend tot op het bot, zou je kunnen zeggen. Als Femmy iets wilde, kreeg ze het voor elkaar. Gewoon omdat ze haar ouders zo goed wist te bespelen.
Maar toen ze naar school ging, kreeg ze te maken met andere kinderen. Toen werd haar leven anders, want nu was niet langer alles voor Femmy. Nu moest zij delen en incasseren. Iets wat haar enorm veel moeite kostte en waar ze in die jaren eigenlijk nooit goed in werd.
Natuurlijk kreeg Femmy in haar klas vriendinnetjes. Maar het was altijd een beetje af-en-aan. Dan weer dit vriendinnetje, dan weer dat vriendinnetje; nooit eens vastigheid, nooit echt iets opbouwen.
