Als kind hielden mijn broertje en ik van pesten. Het kaartspelletje dan wel te verstaan. Vele ochtenden achter elkaar konden we urenlang aan tafel zitten met de kaarten in de handen. Zo konden mijn ouders rustig uitslapen en konden wij ontspannen.

Maar pesten heeft natuurlijk ook een heel andere kant. En daar weet Naomi alles van. Daarover gaat dit puur fictieve verhaal. De van Facebook geplukte foto past dan ook helemaal in dit fictieve karakter. Maar het zou zomaar zo gegaan kunnen zijn…

Als klein meisje was Naomi veel in het zwembad te vinden. Ze viel toen al op door haar verschijning en door haar talent. De andere kinderen zagen hierin hun kans schoon om te doen wat nu eenmaal bij de mens ingebakken lijkt te zitten. Hun jaloezie verborgen ze achter een masker van pestgedrag. Al kreeg het natuurlijk nooit die naam…

Regelmatig werd Naomi door de anderen aan haar benen onder water getrokken. Of ze werd gewoon radicaal door een groepje onder water geduwd en gehouden. De badmeesters keken toe en deden niets. Dat was een zware tijd voor Naomi; zoveel is wel duidelijk.

Maar Naomi koos ervoor om niet bij de pakken neer te gaan zitten. Juist niet, zou je kunnen zeggen. Ze bleef simpelweg volharden in wat zij leuk vond, wat ze goed kon en waar zij haar toekomst van wilde maken. Het zwemmen werd het grote doel in haar leven.

Na verloop van tijd slaat het echter toch allemaal naar binnen. Naomi’s gedachten beginnen te ratelen en komen niet meer tot stilstand. Ze heeft het gevoel nu echt in heel diep water terecht te komen. En door de vermoeidheid kan ze haar armen en benen bijna niet meer bewegen. Ze dreigt te zinken, te verdrinken.

Volgens de huisarts is ze behoorlijk depressief en rest er slechts één oplossing. Ze wordt opgenomen in een psychotherapeutische gemeenschap (PTG). Daar moet ze er in groepsgesprekken en een paar andere therapievormen bovenop zien te komen. Maar ook dat blijkt flink wat haken en ogen te hebben.

Direct na binnenkomst wordt Naomi door haar groepsgenoten op de korrel genomen. Ze ervaart onmiddellijk het aloude pestgedrag, waar ze juist vanaf wil komen. Ditmaal kruipt ze echter meer en meer in haar schulp. Ze laat het allemaal gebeuren en daarmee wordt het juist steeds erger.

Alles wat Naomi zegt wordt tegen haar gebruikt. Ze moet tijdens PMT - psychomotore therapie - letterlijk buigen voor haar groepsgenoten. Ze moet steevast in hen haar meerdere erkennen. Haar gedachten blijven net zolang doorratelen tot haar spieren in beweging komen. Ongecontroleerde bewegingen, die ze absoluut niet kent. Deze worden later bestempeld als tremoren.

Kortom, haar tijd in deze PTG brengt haar niet wat ze had gehoopt. Maar aan de andere kant is Naomi beslist wel gegroeid. Een paar maanden later concludeert ze dat ze er weer zelfstandig tegenaan kan. Iets wat een paar decennia lang, met wat vallen en opstaan, ook inderdaad lukt.

De eerste les die Naomi hierin geleerd heeft, is dat piekeren niets oplost. Ze weet nu dat ze haar gedachten op een of andere manier onder controle moet houden. Haar gedachten mogen geen loopje meer met haar nemen.

Een van de cliënten uit een parallel groep in de PTG zei vaak: ‘Piekeren is net als schommelen. Je bent wel bezig, maar je komt niet van je plaats.’ En ze beseft hoeveel waarheid daarin zit. Dat kiest ze dan ook als motto voor de jaren die volgen.

Verder heeft Naomi geleerd dat gepest worden niet automatisch betekent dat zij slecht is. Het zegt ook iets over de pesters. En het zou zomaar kunnen dan uiteindelijk aan beide kanten persoonlijke groei waar te nemen is. Mits een mens zichzelf een spiegel voor wil houden, is er zeer veel mogelijk.

Als dan ook nog christenen op je pad komen, die je vertellen over de mooiste Weg naar een leven in vrijheid, komen de kaarten heel anders te liggen. Zo leert Naomi dat het ten diepste net zo is als met dat kaartspel. Als je tegen je verlies kunt, is het potje op een gegeven moment voorbij en begin je weer opnieuw.

Naomi begint dus elke dag weer opnieuw. En haar wens is dat jij dat ook zult doen. Gewoon omdat jij het waard bent!

#pesten#depressief#psychotherapie#kaartspel#kortverhaal