Pesten laat levenslange wonden achter
Achter in de klas, verstopt achter een stapel boeken probeerde ik grotendeels van de tijd zo onopvallend als mogelijk de dag door te komen. Als ze me zouden zien, zou het pesten weer starten. De wonden van vorige pesterijen waren nog niet gestopt. Waarom ik… Waarom? Ik vroeg het mezelf keer op keer af. Waarom was ik nou altijd de pispaal van de klas. Vaak bleef het bij onschuldig schelden, tenminste onschuldig zo noemde mensen in mijn omgeving het. En ging ik uiteindelijk zelf ook geloven. Maar wat zij niet weten; ook schelden laat wonden achter en drukt een stempel op de rest van je leven.
6 September 1999 - De eerste dag in groep 8