Placemats maken.
Eetclubje.
Al sinds een paar jaar werk ik in het verpleeghuis op een afdeling met vier groepen bewoners met dementie. Om verschillende bewoners wat meer met elkaar in contact te laten komen zijn we sinds een paar weken met een eetclubje gestart. Er zijn op moment vijf deelnemers en die hebben al leuk met elkaar gepraat en zijn tot de ontdekking gekomen dat ze veel dingen gemeen hebben. Van bijvoorbeeld de provincie waar ze van oorsprong vandaan komen tot dezelfde voornaam hebben.
Om de tafel ook een beetje gezellig te dekken hadden we een tafelkleed. Maar daar was ik nog niet helemaal tevreden over. Dus heb ik bedacht om met alle deelnemers een persoonlijke placemat te gaan maken, met plaatjes die te maken hebben met hun levensgeschiedenis. Op Pinterest en in mijn fotoarchief zijn we van alles gaan opzoeken. En we hebben zelfs wat foto's henzelf gebruikt. Dus dat zijn helemaal persoonlijke placemats geworden. Met wat plakletters hebben we ieders naam erop geplakt. (Deze heb ik wel even onleesbaar gemaakt voor dit blog.)
Deze mevrouw kreeg bijvoorbeeld iedere dag een ooievaar op bezoek. Daar hebben we foto die ze daarvan heeft gekopieerd. En we hebben net zolang gezocht tot we honden vonden die op die van haar leken.
Ze was zo blij met de placemat dat we hem meteen kwijt waren.
Ze had hem mee naar haar kamer genomen.
Deze mevrouw komt van de boerderij, dat kun je wel zien.
En ze kan heerlijke appeltaarten bakken. Die hopen we gauw eens te proeven, gaan we ook nog gezellig met elkaar koffie drinken en daar hoort wel gebak bij vind een van de heren. Hij is goed in organiseren.
Deze mevrouw is erg trots op haar achter-achter kleinkind
dol op dieren.
Er zijn ook twee heren bij.
Nou die zijn totaal niet van het knutselen. Dus ik kreeg al de opmerking van de een dat hij zijn dochter wel even zou gaan vragen om dat gedoe met die plaatjes te regelen. Maar goed die weerstand had ik snel overwonnen toen hij zag dat het wel mooi werd wat ik op het vel papier neerlegde.
