Pokémon is nog steeds een hype.
Hoe krijgt zo’n beestje het toch voor elkaar. Het is mij een raadsel. Half Nederland is er nog aan verslaafd, ik kan het beamen. Al hoor je er niet zoveel meer over. Misschien dat men zich een beetje schaamt voor deze hype… Onderstaand mijn column van afgelopen zomer toen de Pokémon razend populair was. Lees mee en huiver…
Pokémon vangen.
Hier in Groningen was tijdens de grote vakantie een Pokémon evenement georganiseerd. Een speciale route leidde je door de stad om Pokémons te vangen. Met duizenden tegelijk kwam men op het evenement af. Zie je het al voor je, met duizenden mensen één route lopen? Pokémon hier, pokememonnetje daar… Drie uur gezellig wandelen met elkaar. Hoeveel menselijke botsingen zullen er geweest zijn? Ja, dat kan toch best hé. Iedereen loopt en staart ondertussen op zijn mobieltje. “Oepss, sorry!” Zal die dag vast het meest uitgesproken woord zijn geweest. Het enige voordeel wat ik hier uit kan halen, is dat je buiten zowel in beweging bent, als dat je gezonde vitamine D opdoet.
Het is gewoon leuk om te doen, mijn man speelt het ook, die is iets actiever dan ik ben.....
Dat geeft me iets te doen terwijl ik stap (ik leg elke dag een aantal kilometers te voet af) en het heeft er voor gezorgd dat ik veel meer beweging krijg.
Goed toch?
En heel eerlijk ik heb ook eventjes gespeeld hihihi vond het best grappig maar meer in huis niet echt fanatiek zeg maar.
Heb het nu niet meer op mijn telefoon staan hoor was tijdje maar
Ik vind het nog steeds leuk en bezoek er ook verschillende plaatsen voor.
Inmiddels heb ik ook een paar Pokemon ballonen gemaakt.
Zal er zo nog eentje opzoeken en posten. Sorry het lukt mij niet op de iPad een link te kopiëren .
Mijn vriend en ik gingen met een paar vrienden ook wel eens Pokémon vangen, moet ik toegeven. Dit dan in steden zoals Lier of Antwerpen en één enkele keer in Lillo, waar zowat half België rondliep voor de zeldzame Pokémon. Intussen is de hype al heel wat bekoeld en vang ik zo sporadisch nog eens een Pokémon als ik ergens zit te wachten op een bus of in een wachtruimte, maar echt fanatiek mijn schermpje achterna lopen is niet meer voor mij.
....... Denk ik.....