16 juli - Gisteravond kwamen we toe in ons nieuwe vakantiestekje bij Sao Bras de Alportel. We hebben er een huisje in de heuvels, helemaal voor ons alleen, met een tuintje, een zwembad, enkele kanjers van palmbomen en alles wat een mens op vakantie nodig heeft.
Wat ons meteen opvalt is... de stilte.
We zijn natuurmensen en zijn heel tevreden met de omgeving : krekels, vogeltjes, de wind in de bomen...
Maar om half drie 's nachts besluit de haan van de buren dat het tijd is om op te staan. Zijn 'gekukeleku' duurt een paar lange minuten. Daarna is het opnieuw stil. We vallen terug in slaap.
Om half 5 vindt hij het opnieuw welletjes. Een buur-haan begint dapper mee te doen.
Nu slapen we met het raam gesloten dus.
(foto hiernaast : zicht vanuit het keukenraam... Een mens zou haast met plezier de afwas doen. )
Vandaag willen we naar een beschermd gebied.
We rijden naar het natuurpark 'Ria Formosa' in Olhao.
Het park is niet goed aangeduid. Zelfs in Olhao zelf is het zoeken. Het ligt aan de kant van de haven, in een verwaarloosde hoek van de stad.
We rijden een schamel hek binnen en spreken de portier aan. Die geeft ons een computerprintje met een plannetje van het park, vraagt ons om elk 2,80 euro te betalen en opent de slagboom naar een parking.
We lopen vol verwachting het park binnen. Het plannetje belooft ons heel wat dieren : flamingo's, reigers, krabben, kameleons... en dat allemaal in het wild.
We passeren eerst langs een sanitair gebouw, waar we meteen halt houden, want de wandeling door het park duurt anderhalf uur en het is de enige voorziening op het plannetje. Dit valt dik tegen. In de damestoiletten kan slechts één deur toe. (Soms hangt er niet eens een deur aan !) In dat toilet ligt het gebruikte toiletpapier in de hoek, op het volle vuilnisbakje, tot ruim 1 meter hoog gestapeld. (In Portugal is het de gewoonte om gebruikt toiletpapier in een emmertje te gooien, vanwege de smalle leidingen, maar dat emmertje wordt meestal wel geleegd...)
Ook verder in het park puilen de vuilnisbakken uit en ligt er vuilnis rond de bakken. Voor een park dat EU-subsidies én toegangsgeld vraagt, begin ik me al af te vragen wat ze met dat geld aanvangen.
Het eerste dier dat we zien, is een krab. Niet zomaar een krab, er scharrelen honderden krabben rond op de gebieden die met eb droog komen te liggen. Het is speciaal om te zien.
We vergeten de uitpuilende vuilnisbakken. Dit is waar we voor kwamen.
Wat verder komen we bij de vogelkijkhutten om reigers, flamingo's en andere watervogels te spotten.
De eerste kijkhut is bezet door (wiet) rokende tieners die op hun smartphones aan het swipen zijn. Die zijn volgens mij door een andere opening binnen gekomen dan wij. Een parkwachter betalen met de inkomsten zou ook handig zijn. Roken in een natuurgebied met deze droogte ?
Vogels zijn er niet te zien, behalve een eend dan bij de poel.
Ook de plek waar je normaal gezien kameleons kunt ontdekken, levert niks op. We zien hier en daar iemand met een fototoestel speuren naar het perfecte plaatje, net als wij. Maar niemand vindt iets.
Een teleurstellend, verwaarloosd park, toch zeker dit omheinde deel waar je wat meer van verwacht, want het hele natuurgebied (vrij te bezoeken - beschermd gebied) strekt zich 60 km langs de kust uit.
Like it
Applause
QR Code
