Afgelopen week zat ik te bladeren in een Grieks kookboek. Dat doe ik wel vaker, om inspiratie op te doen. Maar ik doe het ook omdat ik relax van het bladeren in kookboeken. Plaatjes kijken, trek krijgen, inspiratie opdoen. En tijdens het bladeren zag ik een prei-ovenschotel. Uiteraard geef ik er dan mijn eigen draai aan. Juist dat vind ik het leukste van koken. Met bakken van brood, koekjes of gebak zit dat iets anders. Daar valt niet veel mee te experimenteren. Natuurlijk zijn er diverse broden en gebakjes, maar van die receptuur valt niet veel af te wijken. 


Trouwens, ik zag onderlaatst in een Duitse supermarkt waar de naam begint met een A en eindigt met een I, een pakje voor een prei-ovenschotel. En wat moest je toevoegen, tja, ongeveer dezelfde ingrediënten als die in deze schotel zit. Let wel: deze schotel is zonder dat pakje bereid. En daarmee ook zonder het extra zout en andere smaakversterkers. Want ik blijf het zeggen, smaak komt uit de natuur en niet uit een pakje.  

En soms gebruik ik een kant-en-klaar vers pakket. Zoals een tijdje geleden van de hartige taart. Gewoon om uit te proberen. Maar ook omdat ik niet vaak op deze manier hartige taarten maak. Zo zie ik in de winkels ook bloemkoolrijst of courgettie liggen. En waarom vraag ik me af. Wanneer je het zelf koop, vraag het jezelf dan ook maar eens af. Want je betaalt er flink wat geld voor. Kijk maar eens wat een bloemkool kost en kijk dan nog eens goed naar de prijs van dat bakje met bloemkoolrijst. Hoe duurzaam is het. Niet natuurlijk. Trouwens van zo'n bloemkool eet ik drie keer. 

Toevallig las ik vanmorgen in de digitale versie van het AD een leerzaam artikel over die verspakketten. Het leerzaamste was de opmerking dat die pakketten regelrechte MONEYMAKERS  zijn. En dan niet voor de klant, dat snap je wel. KLIKHIERVOORDELINK wel terugkomen voor mijn recept natuurlijk. #watetenwevandaag #meatlessmonday #recepten    

Loading full article...