De wind verteld mij zacht welke route mijn kompas, dagelijks kan nemen.
Het onbekende, zal ik die route kiezen?
Weg uit de bewoonde wereld gewoonweg verdwijnen in oneindigheid.
Ergens waar geen besef is van maatschappelijke druk, aanzien en ... tijd.
Het utopische gevoel waar het leven ervaren bovenaan staat.
Pontificaal en dwars, steekt euforie er boven uit.
Deze maatschappelijke wensen, die zijn toch niets voor mij?
Toch stroom ik mee langs de pionnen van het leven, maar niet langer zal ik gewoonweg mee bewegen.
Ik ga weg uit het bekende en sla rechtsaf.
Niet iedereen zal het begrijpen, maar ik ben het, die mijn dromen bewaakt.
Wanneer je weet wat de wereld te wachten staat, hoe kun je dan blijven wachten?
... Wachten tot de wereld vergaat?!
Het juiste moment, wanneer zal dat zijn?
Er is nooit een juist moment, soms moet je gewoon doen en zal liefde voor het leven het medicijn zijn.
Bergen verzetten doe je niet in een dag, wellicht duurt het een jaar.
Als je niet begint zul je nooit bewegen en blijft de berg altijd daar.
Ik begrijp mijn proces en omarm deze elke dag, nu sta ik dagelijks vroeg op en met een lach!
Wetende welk avontuur er op mij wacht!
- Priscilla van Ham
#passie#liefde#leven
