Knap dat je dit deelt, mijn moeder is bipolair en heb echt de meest rare en extreme situaties meegemaakt van dichtbij. Ik zag het meteen aan haar als het fout ging, helaas moest het eerst echt fout gaan voor ze haar opnamen ivm de wet. Heel lastig als.je niks kunt doen in zon situatie. Goed dat je je grenzen bewaakt :)
Hoi sorry ik lees je reactie nu pas. Gelukkig kan ik er nu beter mee omgaan, maar soms als ik terugkijk op wat ik allemaal heb doorstaan dan ben ik zelf in shock dat ik het allemaal heb overleefd. Ik doe nu geen 'gekke dingen' meer en heb mezelf beter in... Show moreHoi sorry ik lees je reactie nu pas. Gelukkig kan ik er nu beter mee omgaan, maar soms als ik terugkijk op wat ik allemaal heb doorstaan dan ben ik zelf in shock dat ik het allemaal heb overleefd. Ik doe nu geen 'gekke dingen' meer en heb mezelf beter in de hand, hoewel ik nog wel snel hypomaan kan zijn en dat is ook heel irritant, maar goed, ik kom niet meer echt in gekke situaties terecht. Niet dat ik loop te stralen van geluk maar ik kan er beter mee leven , laat ik het zo zeggen!
Mooi geschreven. Mijn ex partner is oorlog's veteraan met PTSS. Was best moeilijk allemaal alles alleen gedaan ook de kinderen. Door zijn drank probleem lukte het niet meer om bij elkaar te blijven. Ondanks we verder geen ruzie hebben. Heb we nu wel weer... Show moreMooi geschreven. Mijn ex partner is oorlog's veteraan met PTSS. Was best moeilijk allemaal alles alleen gedaan ook de kinderen. Door zijn drank probleem lukte het niet meer om bij elkaar te blijven. Ondanks we verder geen ruzie hebben. Heb we nu wel weer goed contact. Het is niet makkelijk als je PTSS hebt weet er alles van je wordt er zelf ook in meegezogen helaas. Drank gelukkig niet. Maar probeer nu ook het beste van te maken samen met de kinderen.
Knap van je hoor Riek. Gelukkig is het bij mij niet meer zo extreem als in het begin maar het steekt zo nu en dan nog weleens heftig de kop op. Gelukkig lig ik niet meer hele dagen depressief op de bank en geef ik mezelf geregeld een schop onder mijn kont.... Show moreKnap van je hoor Riek. Gelukkig is het bij mij niet meer zo extreem als in het begin maar het steekt zo nu en dan nog weleens heftig de kop op. Gelukkig lig ik niet meer hele dagen depressief op de bank en geef ik mezelf geregeld een schop onder mijn kont. Ik weiger namelijk me er helemaal door kapot te laten maken. Drank lost niks op. Ik drink dan ook nauwelijks. Ik vlucht er niet voor weg en ga het gewoon aan. Ik wil ook niet dat er mensen last van hebben dus doosta ik het meestal in mijn eentje.
Wat enorm heftig om te lezen! Ik vind het ontzettend knap en stoer van je dat je dit zo durft op te schrijven! Ik wens je voor toekomst echt alle geluk!
Dankjewel lieve Astrid, het vereiste ook veel moed om mijn verhaal hier te vertellen, veel mensen rekenen je er toch op af en dat is altijd een risico, maar wat heb ik te verliezen :)