Leven met iemand die PTSS heeft
Iemand met een verleden, een verleden met veel ellende
Wanneer iemand lijdt aan PTSS dan wordt het moeilijk om zo'n persoon te begrijpen. Vaak wordt er al afstand genomen van iemand die leeft met deze aandoening. Deze persoon leeft ook nog met een complexe PTSS, er zijn teveel traumatische dingen gebeurd. Teveel maakt iemand emotieloos, of er komt een explosie van emoties. Het kan zijn dat iemand geen gevoelens toont, heel lang houdt deze persoon dit vast, totdat je op een gevoelige plaats komt. Daar waar je iemand raakt tot in zijn/haar ziel. Wanneer je door krijgt dat het geen gevoelloos persoon is, maar juist, dat de gevoelens zijn weggestopt en ineens....dan komt er een traan.
Je

hebt een gevoelige snaar getroffen, geraakt. Voordat je het eigenlijk beseft, ben je al zover, dat iemand zich al blootstelt aan je vragen en je meer verteld dan de bedoeling was. Je vraagt door en beseft dat je hem/haar niet kunt helpen, ook al zou je dat nog zo graag willen. Natuurlijk, je doet je best, maar je weet ook, dat een professional hierbij nodig is. Misschien zelfs medicatie.
Het kost wat tijd om iemand te overreden om hulp te gaan zoeken, om zich te melden bij een huisarts en het is ook nog de vraag of de huisarts het probleem ook echt onderkent en de hulp biedt. Maar meestal is de patiënt zelf wel zover, dat er warrige verhalen bovenkomen, warrig, want er is zoveel gebeurd in de afgelopen jaren en daarvoor, in de jeugd, zoveel....

Het begrip voor elkaar opbrengen, kun je vaak alleen maar, wanneer jezelf die hele routine hebt doorlopen, wanneer je weet wat een ander doorstaat, van anderen hoef je niet veel te verwachten, want die associëren PTSS vaak met traumatische ervaringen van mensen die niet sterk zijn of die oorlogstrauma's hebben opgelopen. Toch is er meer, dan oorlogtrauma's, ook politie agenten maken traumatische dingen mee, wat denk je van een traumatische jeugd, of een huwelijk, waarvan jij dacht dat het goed was, maar blijkt dat je relatie op de klippen loopt, omdat je relatie een verhouding blijkt te hebben met een ander en wil scheiden. Wat denk je van kinderen, die er totaal niets van begrijpen en ook nog eens de ouder in de steek laten?

Leven met iemand die lijdt aan een complexe PTSS is leven met een tijdbom, maar wanneer je elkaar begrijpt, dan is die bom zo ontmanteld en weet je hoe je met zo'n persoon moet omgaan. Hij of zij, zal zich pas geven als er eindelijk eens wordt geluisterd en eindelijk eens iets zinnigs wordt gezegd in zijn of haar ogen.
Nee, het is niet gemakkelijk, maar wanneer je er beide aan lijdt, dan is het een stuk gemakkelijker, want je begrijpt elkaar.