Twaalf jaar na de kraamtranen
Kraamtranen
Twaalf jaar is ze alweer, mijn grote dochter. Al weken zegt Dunya dat ze twaalf is, want “zo voelt het gewoon”. Ze vraagt nog vaak naar verhalen van toen ze geboren werd. Over papa die erbij was en Roosmarijn die haar als eerste mocht aankleden. De eerste dagen waren zwaar, de roze wolk waar mensen het altijd over hebben, die heb ik gemist. De kraamtijd ging gepaard met intense vermoeidheid na de keizersnee en veel stress. Een kindje krijgen doen zoveel vrouwen elke dag, dus daar draai ik mijn hand niet voor om dacht ik. Maar zo simpel bleek het niet te zijn. De tranen die ik stortte vanaf de derde dag, bleven stromen dat eerste jaar. Maar ondanks alle kraamtranen was ik wel heel gelukkig. Een meisje! Wat wil je nog meer? Twaalf jaar na de kraamtranen heb ik dat gevoel nog steeds. Zo leuk dat ik een dochter heb.
Burgemeester van der Laan
Margreet.