Ik zag al veel vogelsoorten maar een uil had ik nog nooit voor mijn lens gehad. Daags nadat ik verhuisde hoorde ik dat er vlakbij, soms wel 15 ransuilen in drie solitaire bomen overdag roestten. Af en toe ga ik voorzichtig een kijkje nemen want ik wil ze uiteraard niet verstoren. Ik zocht wat informatie op die ik graag met jullie deel. Doe vooral net als ik, geniet van deze mooie vogels!
De ransuil is een middelgrote slanke uil van ongeveer 36cm met opvallend lange, vaak omhoog gerichte oorpluimen en oranjegele ogen.
De bovenzijde van het verenkleed is geelbruin en gemarmerd, als ‘boomschors’. De onderzijde is licht roestgeel met donkere lengtestrepen.
Net als de meeste uilen is ook de ransuil vooral actief als het donker is. Deze uil komt voor in diverse landschapstypen waar open veld aanwezig is met voldoende veldmuizen en ook bij mensen in de achtertuin. De ransuil broedt veelal in oude nesten van eksters of kraaien. ’s Winters, als de loofbomen hun blad verloren hebben, verhuizen de uilen naar naaldbomen in de buurt. Daar hebben ze een betere dekking en brengen ze de rest van de winter door. Zo'n plek wordt roestplaats genoemd.
.JPG)
De ransuil is een stille uil en moeilijk op geluid te vinden. Zijn sporen onder een boom zijn echter onmiskenbaar en te herkennen aan braakballen en poep
Deze uil is in 2004 als kwetsbaar op de Nederlandse Rode Lijst gezet. De soort staat niet op de Vlaamse Rode Lijst.
.JPG)
