Het is laat op de avond, toch is er nog een flink aantal bezoekers in café ‘de Knieschijf’ aanwezig. De band speelt afwisselend vrolijke en stemmige liedjes en aan de bar hangen een paar verdwaalde figuren verveeld te luisteren. Zo nu en dan is een enkel gebaar voldoende voor de barman om de glaasjes opnieuw te vullen. Aan de aarden muur hangt een groot scherm. Het werkt niet lekker meer, zo nu en dan valt het beeld weg.

‘Niet best, dat ding’, wijst een van de barhangers.

Loading full article...

"dat goedkope rotding van die Hans"... ze zijn niet blij, Hans 8D
Café de Knieschijf, de Knieband... heel leuk!
Dank je!
Maar ik heb toch weinig zin om mijn nieuwe, dure mobiel zomaar onbeheerd achter te laten voor dat stelletje ...
De grotemensen vrouw XD Haha, grappig verhaal!
Whahhha ze blijven leuk! Het knieschijf café. Volgens mij moet je kinderboeken schrijver worden ofzo.... lol
Moest tijdens het schrijven wel even aan je denken :-)
Kinderboekenschrijver... Klinkt wel lekker. Wie weet :-)
Kniemannetjes :) Leuk verhaal!
Hihihi zalig verhaaltje met leuke details
erg leuk geschreven weer.
Aha, droompoeder. Blauw nog wel... geweldig geschreven weer!
Dank je wel :-)
Wie weet komt dat poeder nog ergens van pas :-)
Hilarisch, prachtig gevonden.
(Lang leve het blauwe droompoeder!)
O, dus de kniemannetjes zijn er schuldig aan dat onze 'Julia' nog steeds in zo'n penibele situatie verkeerd. Ik verdacht je ervan geen inspiratie meer te hebben of zo (grinnik, grijns)
Stoute kniemannetjes :-)
Inspiratie, wat is dat?
haha... helemaal geweldig! :-)
We weven door, zogezegd :-)
OOOH ik kom niet meer bij hier!! WHAHAHAHHAHA, die ga ik wel even aan mijn (kennelijk geen) droom vastplakken hoor!! Dank voor het invoegen van mijn invasieverhaal. Zoonlief had dat gisteren ook gelezen en reageerde door te zingen: "La la lala lala...!" https://youtu.be/3XsI2iGDjVg