Hoe werkt ( actuele) propaganda?

Propaganda in zijn zuiverste vorm beschouwd is bevooroordeelde of misleidende informatie die wordt verspreid via één of andere vorm van massa media met als doel een politieke agenda of standpunt te promoten.

Propaganda is opzettelijk niet objectief en maakt meestal deel uit van een grotere psychologische campagne om mensen te beïnvloeden in de richting van een specifieke mening. 
Propaganda kan zowel bestaan ​​uit regelrechte leugens of meer subtiele desinformatie en censuur.

Het verschil tussen propaganda en gewone oude geruchten zit hem ook in het feit dat achter propaganda meestal een goed georganiseerde, gefinancierde campagne steekt.

De huidige politieke advertenties, met name die advertenties die een negatief, onvolledig beeld oplaten van een politiek tegenstander kunnen eveneens beschouwd worden als propaganda.
Alhoewel dergelijke advertenties vaak als minder sinister worden aanzien als door de overheid gesponsorde propaganda.

Bekende voorbeelden van propaganda

De meest voor de hand liggende voorbeelden van propaganda gebeurden tijdens de beide Wereldoorlogen.
Daarbij probeerden overheden hun volk op te jutten tegenover een gemeenschappelijke vijand.

Tijdens de Koude Oorlog werd zowel door de Sovjet-Unie als door de Verenigde Staten gebruik gemaakt van propaganda.
Dit om zowel het eigen volk als diegenen aan de andere kant ervan te overtuigen wie gelijk had en wie verkeerd was.

Gebruik van propaganda door niet-overheden
Het is echter niet altijd een staat of instelling die propaganda gebruikt.
Bedrijven, non-profit organisaties en politieke campagnes zullen technieken gebruiken die sterk lijken op propaganda in een poging aandelenkoersen of marktomstandigheden te beïnvloeden, om een ​​stuk wetgeving er door te krijgen  of om een ​​rivaliserende kandidaat in een slecht daglicht te stellen.

Wanneer een leider, een politicus, een premier of een president een misleidende of negatieve opmerking maakt over een bedrijf of een persoon, dan kan dit als effect hebben dat de publieke opinie in een bepaalde richting zal beginnen denken.

Propaganda en nepnieuws
Propaganda heeft een geheel nieuwe wending gekregen met de opkomst van zogenaamde nep-nieuwssites.

Uitgevers die op zoek zijn naar advertentie-inkomsten via paginaweergaven, zullen misleidende of verkeerde 'nieuwsartikelen' maken met spraakmakende of controversiële titels en koppen.
Zodra deze artikelen op sociale-mediaplatforms worden verspreid, kan het erg moeilijk zijn om ze te verifiëren of weerleggen.
"How Propaganda works" ,Jason Stanley, professor filosofie aan de Yale Universiteit,over het gebruik van actuele propaganda en het gevaar voor een democratie die 'overvallen' wordt door propaganda.

bron: nytimes.com