25 songs (16): A song that has made you cry

Helaas weet ik deze maar al te goed. Laat me je mee terugnemen in de tijd. Voorjaar 2007, en we betrekken ons nieuwe huis. Zes huizen naast elkaar, en zoals dat zo vaak gaat, als je allemaal voor dezelfde klus staat (het schilderen, stofferen en inrichten van een huis) dan krijg je vanzelf een band. Helaas werd voordat we daar onze eerste Sinterklaas konden vieren bij een van de nieuwe buurvrouwen borstkanker geconstateerd. De behandelingen leken in eerste instantie aan te slaan, maar ongeveer twee jaar geleden werd echter geconstateerd dat het onvoldoende was. Vorig jaar september kwam ze helaas te overlijden.

Tijdens de crematie speelden ze, voor zover ik me kan herinneren, drie nummers. Alle drie wisten ze me aan het huilen te krijgen. Ik wil jullie er twee laten horen. De derde, 'The Scientist' van Coldplay laat ik afvallen, ik vind dat ze fantastische muziek maken, maar ik kan niet luisteren naar het stemgeluid van die eeuwig neusverkouden Chris Martin.

De eerste is 'Run' van Snowpatrol. Lees dit couplet en je snapt dat ik dit met vochtige ogen zit te tikken:

To think I might not see those eyes