Wat is reïncarnatie

Incarneren betekent ‘in het vlees treden’. Reïncarnatie duidt op het meermaals incarneren, dus een repeterende cyclus van incarnaties.

Wat reïncarneert er

In diverse religies wordt gesteld dat de mens een ziel heeft. Wat zo’n ziel precies inhoudt, begrijpt eigenlijk niemand. In de boeken staat dat de ziel van God komt en weer terugkeert naar God. Zou die ‘ziel’ dan soms incarneren?

Gnostiek versus fides

De vroege Christenen (eerste drie eeuwen na Chr.) waren overtuigd van het bestaan van reïncarnatie. Tijdens het Concilie van Nicacea (325 n.Chr.) echter, werd reïncarnatie door de Kerkleiders verboden. Het vroege Christendom was gebaseerd op gnostiek (mystieke kennis over de verborgen aard van de werkelijkheid), het latere Christendom is gebaseerd op fides (geloof). In de gnostiek wordt gesteld dat de mens van zichzelf ‘vervreemd’ kan raken. Mensen kunnen vergeten wie (wat) ze in werkelijkheid zijn. In het Apocryphon van Johannes zegt Jezus: “Mens, sta op en herinner jezelf” – de verlossing uit de slavernij van een onwetend bestaan waarin de mens zichzelf beschouwt als een slachtoffer van de omstandigheden. Wie zichzelf herinnert, zoals Jezus preekte, is geen slachtoffer maar meester van de omstandigheden.

De huidige Christenen negeren deze woorden van Jezus, ze wachten (zoals ze verteld is) op de Verlossing, of de ‘opname’ zoals deze in de boeken omschreven wordt. Die Verlossing zal tijdens het Laatste Oordeel plaatsvinden. De (Christelijke) doden zullen dan uit hun graven zullen opstaan en op wonderbaarlijke wijze krijgen deze dan hun lichaam weer terug. Met lichaam en al zullen ze vervolgens in de Hemel worden opgenomen om de Heere tot in de eeuwigheid te dienen. Althans dat is de fides, het geloof dat hen door de Kerk is opgelegd.