Geef jij jezelf ruimte?

Herken je dat gevoel dat mensen iets van je verwachten en willen terwijl jij dat niet wilt? Dat gevoel in je buik dat “nee” oproept, maar dat je het bijna niet durft te zeggen?

Wat beweegt ons om niet datgene te zeggen of te doen wat wij voelen? Met name in situaties waarin jouw gevoel,wil of wens niet overeenkomt met die van de ander. Meestal komt dit door een onbewuste behoeften om ergens bij te horen, aardig gevonden te worden en uit angst afgewezen te worden. Vaak kan deze behoefte herleid worden naar de kinderjaren. Kinderen voelen feilloos aan of hun ouders blij zijn met haar/zijn gedrag en zullen dan ook het gedrag wat als “goed” wordt ervaren zo vaak mogelijk laten zien. Gewoon omdat ze behoefte hebben aan bevestiging.

En wat gebeurt er met kinderen als opvoeders of leraren moeite hebben met hun eigen emoties en daardoor niet in staat zijn om bijv. angst, boosheid of verdriet te herkennen, te erkennen en te accepteren dat ze er zijn? Kinderen zullen dit gedrag kopiëren; zij ervaren dat deze emoties er niet mogen zijn en laten ze zo min mogelijk zien. Uiteindelijk kan dit bij het kind op latere leeftijd tot verstoorde relaties leiden. Deze kinderen zijn afgeleerd om deze emoties te tonen en hun eerste reactie is deze te onderdrukken. Ook onderdrukken deze kinderen gevoelens, omdat ze de handvaten niet hebben hoe je kunt omgaan met deze emoties.

Voor deze kinderen ligt er op een bepaald moment de uitnodiging om op latere leeftijd te gaan beseffen dat alle emoties oké zijn; dat het niet erg is als je deze gevoelens hebt en dat je deze mag uiten als dat voor jou nodig is. Het kind gaat beseffen dat ze allerlei levens leidt behalve die van zichzelf. Het kind realiseert zich verstrikt te zijn in verwachtingen en patronen. Ook heeft zij/hij zich verantwoordelijk gemaakt voor het geluk van mensen om zich heen om op die manier bevestiging te krijgen.

Het loskomen van dit leven op weg naar een nieuw leven brengt een hoop op gang. De omgeving vindt het vaak in eerste instantie niet prettig. Tegelijkertijd is het een fase voor een kind dat gepaard kan gaan met verdriet, boosheid, schaamte, schuldgevoel en teleurstelling.