Requiem: Hoofdstuk 12
Luister goed, alles komt goed! Wij zorgen voor jou! Jij zorgt voor ons!
De stemmen in zijn hoofd stelden hem gerust. Soms herinnerde hij zich beelden die hem verontrustten en die hij niet begreep, maar steeds hoorde hij deze mantra in zijn hoofd en werd hij terug kalm.
De eerste keer dat hij op zijn kamer in de spiegel keek was hij geschrokken. Hoe zag hij er uit? Zijn eigen woorden klonken hem vreemd in de oren en toch begreep hij ze. Zijn gezicht was niet het vertrouwde gezicht dat hij zich herinnerde.
Loading full article...
Comment are disabled, you can read them if you buy this post
Copied the link. Now go ahead and share it.