Requiem: Hoofdstuk 32
Na de mail die Feliciano Díaz had ontvangen van Gerekko Dai had hij zich even in het haar gekrabd. Vreemde man die Japanner, maar een genie op zijn terrein. Software en programma’s hadden voor die kerel uit de Nieuwe Wereld geen geheimen. Gerekko zou zorgen voor het middel om de Chip Coding Device te saboteren. Hij vroeg Feliciano wel om de mankracht om het middel dat hij zou uitdokteren ter plaatse te installeren. Dat wou zeggen dat hij een ICT-deskundige nodig had en daarnaast een paar mannetjesputters die op het gepaste moment zich toegang konden verschaffen op een plaats waar men normaal gezien niet zomaar binnen kon wandelen. De CCD bevond zich in een hoog beveiligd kantoor in het centrum van de Kelder. Automatisch dacht hij aan Iléna Federova. Zij was een vrouw die haar mannetje kon staan, zeker op het gebied van Aikido waar zij in uitblonk. Hij had zowel naar haar als naar de andere leden van zijn cel via gecodeerde mail een klein berichtje gezonden om een samenkomst te beleggen in het Gewonnen Goed.
De drankjes waren geserveerd en de vier waren voor de zoveelste keer te samen om te beraadslagen over de verdere stappen die Feliciano met Gerekko had besproken.
‘Iléna, ik heb een man of vrouw nodig die na diensttijd binnengeraakt in de Kelder waar de CCD staat. Dus iemand met speciale vaardigheden. Jouw aanwezigheid op dat moment zou de slagkracht, indien nodig, ook van nut kunnen zijn. Ken jij iemand die aan die voorwaarden zou kunnen voldoen?’ Iléna nipte aan haar drankje en keek met haar grijsgroene ogen even bedenkelijk rond naar haar vrienden van de Weerstand, die op hun beurt aan het meedenken waren over de vraag van Feliciano.
Edmond Foster zou zijn gewicht wel in de schaal willen werpen als het om een krachtproef ging, maar dit vereiste meer gekwalificeerde eigenschappen waarover hij niet beschikte. Hij voelde zich een beetje als het vijfde wiel aan een wagen in de cel van vier. Feliciano kwam altijd met zijn weetjes uit het ICSA op de voorgrond. Iléna was qua verleidster voor potentiële mannelijke doelwitten en Aikido-beoefenaarster een goede aanwinst voor de cel. Lucy Nicholson had de leiderskwaliteiten die nodig waren voor een cel, misschien zelfs om op grotere schaal iets te organiseren. Edmond wou zich nuttig maken, maar op tot op dit moment had hij zichzelf nog niet kunnen bewijzen, wat hem enigszins frustreerde.
