Requiem: Hoofdstuk 49

‘Jack! Wat een verrassing. Mijn God, ik dacht dat je dood was. Men vertelde me dat je aan je verwondingen bezweken was. Schat, wat ben ik blij…’ haar stem stokte toen hij zijn Glock 22 op haar richtte. ‘Wat doe je nu, Jack?’ Ze was verwonderd dat hij bij haar was geraakt. Ze had ondertussen al drie maal op de alarmknop onder haar bureau geduwd om haar veiligheidsmensen op te  roepen. Normaal gezien konden ze ieder moment de deur platlopen en Jack overmeesteren. Maar ze wachtte tevergeefs! Niemand kwam en het bleef stil.

Jack zag haar verbleken en glimlachte. ‘Senator Angela White… “De Witte Engel”, geef toe, niet echt origineel. Mag ik je uitnodigen, Senator White voor een glaasje,’ en hij wees met zijn pistool naar de bar in haar bureau. ‘Voor mij een Chivas…een Original, als je dat hebt, ik denk dat ik iets te vieren heb. Moest ik een drankje kiezen voor jou zou ik het bij iets heel sterks houden, je zou het straks nog nodig kunnen hebben.’

‘Ik begrijp het niet, Jack,’ haar ogen schoten vuur en zochten naar een weg om uit deze impasse te komen, ‘waarom die vijandelijkheid? Wat heb ik je misdaan, ik dacht gewoon dat je gestorven was aan je verwondingen en dokter Yiu Sing gaf geen teken van leven meer. Ik ben er tot op de dag van vandaag nog niet goed van. Dan verschijn je voor mijn neus, gezond en wel en ik ben formidabel blij je te zien, blij dat je leeft en ik weet niet wat of hoe dit allemaal kan? Maar je bedreigt me hier, in mijn eigen huis met een wapen? Wat in hemelsnaam denk je dat ik je misdaan heb, is alles goed met je? Moet ik medische hulp inroepen?’

Jack lachte. ‘Roep zoveel heiligen en helpers als je wilt. Niemand zal je horen. Je bent door God en je vrienden verlaten. Maar blijf van je mobieltje af of ik schiet je recht in je hand. En…het knopje onder je bureau, als je nog eens wilt duwen voor mij moet je het niet laten, maar ik denk dat je ondertussen mag veronderstellen dat we niet direct zullen gestoord worden! Dan geeft ons wat tijd om te keuvelen over de goeie ouwe tijd en nog een paar zaken die ons aanbelangen.’