Requiem: Hoofdstuk 6 (Deel 3)

          Ji kwam stipt om vier uur de dojo binnen. Hij bezat de Rode Cirkel net zoals ik. De een na beste ‘Kami’. Het waren maar de meesters die na het dragen van de Rode Cirkel gedurende vele jaren uiteindelijk de kans kregen om de Gouden Cirkel te verdienen. De rode zon die op zijn sterkst en op zijn hoogste punt een gouden bol wordt. Daarom was dit ook de hoogste onderscheiding in de Kami Akai, de beste zijn onder de beste. Na een periode van het verdedigen van de Rode Cirkel kon men volgens de regels van de Kami Akai nog een tiental proeven afleggen, een soort eindexamen. Wie daarin vlekkeloos in slaagde, kreeg de Gouden Cirkel. Dit was voor elk van hen een beproeving van hun jarenlange ervaring en kennis die zij in deze vechtsport hadden opgedaan. Het was dus niet verwonderlijk dat het maar weinigen die deze eer toebedeeld werden.

          Ik kwam Ji tegemoet en boog met mijn rechterhand tegen mijn hart gedrukt. Ji glimlachte en groette terug. ‘ Mijn innige deelneming Yukiko,’ waren zijn eerste woorden. Ik bedankte hem voor zijn medeleven. Het werd een werktuiglijke reactie. Zoveel mensen hadden dit al gedaan en al twijfelde ik niet aan hun woorden, mijn reactie kwam er uit zonder dat ik erbij nadacht, ik wilde er niet dieper op ingaan. Ik hoopte enkel maar dat met daar geen aanstoot aan nam.

          ‘Het is lang geleden dat we elkaar hebben ontmoet,’ vervolgde Ji. ‘Wat brengt je hier vandaag? Wat uit conditie of zo,’ plaagde hij me. We hadden het altijd goed met elkaar kunnen vinden, mijn vader had hem ook altijd een volgzame en veelbelovende leerling gevonden. ‘Integendeel, vandaag voel ik me echt in vorm, misschien win ik wel van je,’ daagde ik  hem plagend uit.

          Ji Lang kon die uitdaging niet naast zich neerleggen en wees met een grijnzende blik naar de vrije mat aan zijn linkerzijde. We namen onze beginpositie in, groetten volgens de regels en begonnen in een aftastende fase als twee tijgers rond elkaar heen te bewegen. Zowel Ji als ikzelf probeerden eerst enkele schijnbewegingen uit. Dit om de actie en de reactie van de tegenstrever uit te testen. Ik had vroeger nog ervaren dat Ji soms iets té zelfzeker was en meestal nogal vlug in de aanval ging. Juist om die reden kwam hij regelmatig wat te dicht in mijn slagbereik. Ik moest natuurlijk ermee rekening houden dat het een schijnbeweging of uitlokkingsmanoeuvre kon zijn.