#Revalideren : De Kennismaking Fysiotherapeute

Ik neem jullie graag mee in mijn revalidatie proces naar aanleiding van mijn rug-blessure. Indien je wil weten hoe ik daaraan ben gekomen, en in de ziektewet belandde? Lees dan even deze blog.

Sinds 1 week geleden ben ik gestart met revalideren. Het werd tijd ook hoor, want mijn ongelukje is gebeurd in Oktober 2016, dus we zijn 9 maanden verder! Kort is er dit gebeurd: Ik ben toen het regende dat het goot en dus vrij glad was bij het portiek waar we toen woonde van de boven zo 5 treden naar beneden gevallen. Op mijn rug welteverstaan. Eerst dacht ik nog wel dat het mee zou vallen, al verrekte ik van de pijn en rolden de tranen bij elke beweging over mijn wangen. Lang verhaal kort: ziektewet, eerst gewoon pijnstilling, later nog meer pijnstilling, toen een x-ray, nog meer pijnstilling, later MRI met diagnose (maand later pas !) secundaire osteo-artrose. Dat is dus artrose die ontstaat na een trauma zoals in mijn geval dus de uitglijder.

Er werd na deze uitslag een afspraak gemaakt bij de revalidatie arts op het ziekenhuis waar ik 3 hele maanden op moest wachten! Om daar vervolgens 20 minuten binnen te zijn en te horen je moet fysiotherapie en kunt pijnstilling pakken indien nodig, en je kunt een band laten aanmeten voor je onderrug. Ik was intussen begin van het jaar al mijn baan verloren omdat ze het niet meer zagen zitten af te wachten wanneer ik terug zou komen, maar gelukkig is er in Spanje wel een soort UWV die dan 70% betaalt. Dus toen ik daarachter kwam was de stress een stuk minder.. want destijds was ik EN niet in staat te werken, maar ook trok ik het niet om hele dagen dochter alleen te verzorgen wegens de pijn. Dus zou vriend buiten de deur komen te werken, had ik echt een probleem gehad.

Intussen weet ik waar mijn grenzen liggen, en zoek ik die vooral niet op, ik probeer nog steeds wel zoveel mogelijk te lopen. We hebben immers geen auto zelf, en vermijd wanneer ik kan echt de bus. Tot zover ik kan, want over mijn grens gaan betekent vaak echt dagen afgepeigerd, het is een beetje te vergelijken met wanneer je met bekken instabiliteit over je grens gaat. Alsof er een vrachtwagen of je heen is gereden en weer terug. En dan moet je ook soms dagenlang ECHT rusten.

Maar goed intussen had ik dus een afspraak gemaakt bij een fysio vlakbij (lees 1min verderop) kwam daar aan, allemaal prima, kom overmorgen maar langs op die tijd. En toen ontving ik het telefoontje wat ik niet echt begreep. Van de fysiotherapeute op het dokterscentrum, dat ik de dag na mijn afspraak daarheen moest voor fysiotherapie. Ik probeerde uit te leggen dat ik al een afspraak had, bij een ander. En we kwamen er niet uit samen. Ik ging die middag meteen daar aan de balie, waar ik een zeer onvriendelijke dame trof die me als een stuk vuil behandelde, hierdoor begon ik al van slag te raken. Fysio boven bleek al dicht. Verdorie en nu? Morgen maar gewoon naar mijn afspraak, daar spraken ze immers WEL Engels, dan vraag ik wel wat te doen.