Zondagavond overleed hij, 100 jaar oud. Hij leefde na zijn aftreden nog 44 jaar, langer dan welke andere Amerikaanse oud-president ook.

De pindaboer uit Plains en latere winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, had als president van Amerika zelden de wind mee. Kort na zijn grootste succes – het vredesakkoord tussen Israël en Egypte – gaf de Iraanse gijzelingscrisis hem de nekslag. Van de Amerikaanse president Jimmy Carter is wel gezegd dat hij beter was als mens dan als politicus. Of dat beeld klopt of niet, zeker is dat hij in 1976 tot president werd gekozen omdat hij zich presenteerde als buitenstaander in de politiek. De overwinning van Carter maakte duidelijk dat de Amerikanen het na het Watergateschandaal hadden gehad met het establishment in Washington. De joviale zuiderling met de grote glimlach stond voor een meer volkse politiek, zonder het wantrouwen en cynisme uit de Nixon-jaren.
Maar vier jaar later gold de Democraat als een zwakke president. Bij de presidentsverkiezingen van 1980 leed Carter een verpletterende nederlaag tegen Republikein Ronald Reagan en werd daarmee de eerste president sinds 1932 die geen tweede termijn kreeg. Na zijn presidentschap kwam alsnog de waardering. Hij zette zich in voor democratie, mensenrechten en het bestrijden van ziektes en ander menselijk leed. Onvermoeibaar reisde hij de wereld over om waarnemer te zijn bij verkiezingen en om te helpen bij het oplossen van conflicten.
In 2002 kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede, voor zijn bemiddeling tussen Israël en Egypte, maar ook voor de activiteiten die hij na zijn presidentschap had ondernomen.
In 2019 blikte de toen 95-jarige Carter in een interview met Nieuwsuur terug op de gebeurtenissen die het einde van zijn presidentschap inluidden Robert Reich In memoriam: A good citizen

Op thema’s als klimaat & ras zijn tijd ver vooruit, en bracht Israël en Egypte aan tafel. Presidenten met één termijn gaan vaak roemloos de geschiedenis in, Carter (hier voor zijn museum in Atlanta) verdient beter.

#JimmyCarter #Amerika #president

Loading full article...