Het is iets na tweeën als we de deur achter ons dicht trekken om hem vier maanden niet meer te openen. Ik steek de sleutel in het contactslot van Sprintertje, riem om, zonnebril op mijn neus en kus mijn lief. Goede reis. Ik draai de sleutel om en de motor komt tot leven. Langzaam komt de diesel op gang en de roadtrip noordwaarts is begonnen. Het is donderdag en de drukte valt alles mee. Als we na twee uur een sanitaire en koffie stop doen zijn we al in ons buurland, Duitsland dus. Het zonnetje schijnt heerlijk maar zeker met de airco aan is het lekker rijden. Mijn rechterarm ontspannen op de leuning. Uit de mini-Bose speaker schalt heerlijke muziek van mijn Spotify afspeellijst. Water en drop onder handbereik. Op de app van de NKC, campercontact vinden we een camperplaats naast een dierentuin in Jade. Alleen voor de naam zou je daar al gaan staan. Het is rustig, als wij er komen, staan er nog twee campers. Twee mooie oldtimer Mercedessen. Stoeltjes naar buiten en de op festival: Rotzooi, gekochte Wageningse bier heerlijk samen genuttigd.

Het is een grote fles waar geen statiegeld op rust en die willen we op een milieuvriendelijke manier dumpen. Met de fles in de hand gaan we op pad om een glasbak te vinden. Hoe is het mogelijk, hier in dit dorp in Duitsland is gewoon geen glasbak. We hebben er zes kilometer voor gelopen, diverse mensen gevraagd. Er is geen glasbak. Met pijn in het hart gedumpt in een algemene bak. Toch nog wel goed geslapen. Wat een stilte hier, je hoort alleen soms een geluid uit de dierentuin.

De zon schijnt alweer. Lekker buiten ontbijten en koffiedrinken. Vanuit de dierentuin vliegt er een ooievaar over ons plekje heen, lummelt wat rond en even later vliegt hij op met een kikker in zijn of haar snavel. Het verschil tussen de seksen zie ik niet zo.

Deze keer richting Scandinavie rijden we niet over Hamburg. Iedere keer staan we daar in reuze files. Nee, we gaan nu langs de kust en steken de Elbe over per pont. Leuker en waarschijnlijk sneller. We hebben er zin in. De GPS zegt, hier rechtsaf. Het is een tweebaansweg en staat helemaal vol. Nog ruim twee km naar de pont. Mijn lief gaat achter het stuur zitten en ik ga maar een stukje lopen, vast richting pont. Vrachtwagens, campers en volgeladen auto’s staan allemaal te wachten tot ze weer een paar decimeters mogen bewegen. Vooraan gekomen staan zes rijen dik de voertuigen opgesteld om op de begeerde pont te komen. Ik spreek een paar Nederlanders die daar staan en er anderhalf uur over hebben gedaan om van de hoek op deze plaats te komen. Voor ze over zijn zal zeker nog een uur kosten. Ik loop weer terug om mijn lief af te lossen die nu gaat lopen. We blijven bewegen. Zij komt met het fantastische idee om hier verderop op de camperplaats te blijven en morgen naar de overkant te gaan. Een heerlijk en goed plan. Over Hamburg gaat dus toch sneller maar dit is veel leuker. Het is half zes en we zijn klaar wakker. Zal, zullen, we komen tegelijkertijd met hetzelfde idee.

Loading full article...