Gooit Judith roet in het eten? (104)
… eerste woorden klinken onheilspellend …
Een imponerende houding
Vervolgverhaal Kalle en Pietje, deel 104
Een paar weken later loopt Judith met staalhard gezicht naar het tafeltje van Pietje en Mel. Die schrikken van haar imponerende houding. En ook de eerste woorden klinken onheilspellend. Jullie denken alles te kunnen maken, zegt zij. Maar ik heb nog roet genoeg voor jullie klaarliggen.
Pietje laat zich niet uit het veld slaan. Wij doen niets meer op eigen kracht, Judith. Niet door kracht, noch door geweld, maar door Gods Geest. Jouw roet deert ons niet meer. Ons brood komt van de Heer.
Toch luisteren jullie nu naar mij, klinkt Judith nog altijd dreigend. Ik wil de degens kruisen. Ik ben jullie positieve uitstraling beu, terwijl ik mijn positie hier kwijtraak. Ik heb nagedacht en wil aan jullie gespreksgroep deelnemen. Is dat goed?
