Wat is fibromyalgie nu eigenlijk? Een ziekte die niet aan te tonen is in bloedwaarden of op röntgenfoto's is waar te nemen. Toch zijn mensen met deze ziekte erg ziek. De ziekte is chronisch, maar hoe weet je nu zeker dat het fibromyalgie is?
Fibromyalgie
Fibromyalgie wordt ook weleens aangeduid als weke delen reuma. Maar als het over reuma gaat, dan is dat in het bloed aan te tonen. Bij fibromyalgie is dat niet het geval. Bij fibromyalgie zijn de symptomen wel gelijk aan die van reuma, daarom wordt daar in eerste instantie vanuit gegaan en wordt een patiënt ook vaak doorgestuurd naar een reumatoloog.
Wat zijn de symptomen
De symptomen zijn veelal het ervaren van pijn, zoals spierpijn, maar dan heftiger. De spierpijn lijkt niet af te nemen, maar juist steeds heftiger te worden. Het is vergelijkbaar met de spierpijn die je na een heftige griep kunt hebben, waarbij je hoge koorts hebt gehad. Echter neemt die spierpijn af, maar bij fibromyalgie blijft de spierpijn aanhouden en wordt alsmaar heftiger. Het wordt steeds moeilijker om tot bewegen te komen, omdat dat juist pijn doet. Toch is het goed om te blijven bewegen! Ook is vermoeidheid een bijkomend symptoom. Het gevoel van grieperigheid en slecht kunnen bewegen is over het algemeen de beste uitdrukking.
De huisarts
De huisarts zal na onderzoek mogelijk eerst behandelen met pijnstilling en fysiotherapie. Wanneer de klachten aanwezig blijven zal hij doorverwijzen naar de reumatoloog. Deze zal een aantal onderzoeken gaan doen.
De specialist
De specialist zal onder meer bloed afnemen en verder onderzoek doen. Hij zal bepaalde bewegingen gaan onderzoeken en röntgenfoto's en/of een CT scan laten maken. Op de foto's en met bloedonderzoek kunnen een aantal aandoeningen worden uitgesloten. Hij kan hiermee reuma uitsluiten en eventueel de ziekte van Bechterew, die ook door de reumatoloog wordt behandelt.
Wanneer dit uitgesloten wordt, kan de reumatoloog vaststellen dat het om fibromyalgie gaat. Daarbij kan de spierspanning worden gemeten en kunnen er oefeningen worden voorgeschreven om die spierspanning te verminderen. Daarbij wordt meestal een fysiotherapeut ingeschakeld. Door een constante, te hoge spierspanning, ontstaat er pijn in de spieren. Dit moet verminderd worden. Maar de oorzaak van de hoge spierspanning moet ook worden aangepakt. Daarvoor kan de reumatoloog eventueel doorverwijzen naar een andere specialist. Dat kunnen er verschillende zijn.
De orthopeed
Bij de orthopedie kan worden vastgesteld of er eventueel een verkeerde houding is ontstaan doordat er iets mis is met een pijnlijke knie, heup of rug, waardoor de houding van het lichaam is veranderd en er teveel van een bepaalde spiergroep wordt gevergd. Is dit het geval, dan zal het euvel opgelost moeten worden, hetzij door therapie, hetzij door een operatie.
De psycholoog
Spierspanning kan ook oplopen door stress. Ongemerkt spannen spieren zich aan, wanneer er gevaar dreigt. Dat gevaar kan iets zijn wat met nervositeit te maken heeft, met stress, met angst, met een depressie, of mogelijk een relatieprobleem. Wanneer de hersenen te maken krijgen met stress, gaat het lichaam in verweer, waardoor de spieren zich aanspannen. Mogelijk is de werksfeer niet goed, of zijn er andere problemen. Er kan iets gebeurd zijn in het verleden, wat nu ineens weer parten gaat spelen en er toch een soort stress optreedt. Hierbij kan het helpen door in gesprek te gaan met een psycholoog. Misschien heb je zelf helemaal niet het gevoel dat er iets speelt, maar door in gesprek te gaan, kan het toch helpen om de klachten te verminderen.
Medicatie
Vaak worden er pijnstillers voorgeschreven en in een paar gevallen ook amitriptyline. Het laatste medicijn wordt ook vaak gebruikt bij een depressie, maar in dit geval wordt het in een geheel andere dosering voorgeschreven. Op deze manier ontspannen de spieren zich beter, maar werkt het niet als een antidepressiva.
Verder is het goed om in beweging te blijven. Fysiotherapie is goed, maar je kunt ook zelf iets doen, door bijvoorbeeld te wandelen en/of te fietsen. Stil zitten maakt dat de pijn verergerd, maar ook dat er mogelijk nog andere aandoeningen zich gaan aandienen.
