Een paar jaar geleden interviewde ik David Lynch in zijn lithografische studio in Parijs. De filmmaker zat aan een met inkt bespatte tafel in een hemelsblauwe kiel. Hij was hoffelijk en sereen en vrolijk onzegbaar over zijn leven en zijn werk, graag zichzelf presenteren als een onbewuste vertaler van al bestaande ideeën, of een visser aan de rand van het water, wachtend op iets om te bijten. Het uur vloog voorbij in een waas van gelukkige abstracties. Ik kwam weg terwijl ik dacht dat hoewel ik het echt leuk vond om de man te ontmoeten, ik niet zeker kon zeggen wie ik was tegengekomen.

Quote

Je maakt de vis niet, je pakt de vis, legde hij geduldig uit. Nu kun je het op een goede manier of op een slechte manier koken, maar dat is zo ver als het gaat.

David Lynch

Room to Dream

Loading full article...